ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Temat numeru
Omdlenia – jak wejść na właściwą ścieżkę diagnostyczną i leczniczą
dr hab. n. med. Edward Koźluk1
lek. Agnieszka Piątkowska2,1
dr n. med. Dariusz Rodkiewicz1
- Artykuł wprowadzający do diagnostyki i leczenia utrat przytomności
- Przybliżenie najnowszych wytycznych diagnostyki i leczenia omdleń, ze szczególnym uwzględnieniem omdleń odruchowych
- Omówienie przypadku klinicznego pacjentki leczonej nowatorską metodą nieujętą jeszcze w wytycznych (ablacja zwojów przywspółczulnych)
Jeśli największym szczęściem zapomnienie,
bezwiedza i niepamięć własnego istnienia:
toś ty jest szczęściem szczęścia, ty, co dajesz
omdlenie duszy i omdlenie zmysłom
i myśli kładziesz kres upajający,
miłości!
Hymn do miłości – Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Mamy świadomość, że nie ma nic nudniejszego niż definicje. Niestety aktualne wytyczne poświęcają definicjom dużo miejsca, by uniknąć późniejszych nieporozumień. Zatem, w największym skrócie:
- przemijająca utrata przytomności (TLOC – transient loss of consciousness) to stan rzeczywistej lub pozornej utraty przytomności z utratą świadomości, charakteryzujący się amnezją dotyczącą okresu nieprzytomności, nieprawidłową kontrolą motoryczną, utratą reagowania na bodźce i krótkim czasem trwania1,2; TLOC dzieli się na wynikającą z urazu (ta jest domeną oddziałów urazowych) i nieurazową (której poświęcony jest artykuł); nie zawsze da się jednak odróżnić, czy uraz pacjenta jest przyczyną, czy skutkiem omdlenia1,2; pełną klasyfikację przemijającej utraty przytomności, która nie jest następstwem urazu, przedstawiamy na rycinie 1
- omdlenie (syncope), czyli specyficzna forma przemijającej utraty przytomności z powodu hipoperfuzji mózgu, charakteryzuje się szybkim początkiem, krótkim czasem trwania i samoistnym całkowitym powrotem przytomności1,2
- stan przedomdleniowy to faza przypominająca objawy prodromalne omdlenia, po której nie dochodzi do utraty przytomności1,2; rokowanie osób ze stanem przedomdleniowym jest podobne do rokowania pacjentów z omdleniem1,2.
Opis przypadku
Do szpitala zgłosiła się 41-letnia kobieta z licznymi zasłabnięciami i utratami przytomności, których częstość zwiększyła się w ciągu ostatnich kilku miesięcy do 2 miesięcznie. Zasłabnięcia pojawiały się w okolicznościach typowych dla omdleń wazowagalnych: w pozycji stojącej, czasem po wstaniu, często w kościele. Aura przedomdleniowa obejmowała mroczki przed oczami, bladość powłok, uczucie kołatania serca. Pacjentka nie leczyła się z powodu innych chorób przewlekłych.
W badaniach laboratoryjnych nie stwierdzono odchyleń od normy. W EKG zarejestrowano rytm zatokowy z przedwczesnymi pobudzeniami komorowymi z drogi odpływu prawej komory. Nie stwierdzono innych nieprawidłowości. Wynik badania echokardiograficznego ...
