Nagła duszność to objaw, który może wystąpić w przebiegu wielu jednostek chorobowych, wymagający szybkiej diagnostyki i wdrożenia skutecznego leczenia w jak najkrótszym czasie. Czasami zbytnie sugerowanie się dotychczasowym wywiadem medycznym (w opisywanym przypadku wywiad dotyczył uczulenia na jad owadów błonkoskrzydłych) może prowadzić do błędnego rozpoznania lub zaniechania dalszej diagnostyki różnicowej.

Opis przypadku

To był piękny słoneczny poranek. Pan Zbigniew jak zwykle, po zjedzeniu śniadania, udał się do ogrodu, aby gospodarskim okiem ocenić stan swoich 27 uli. Początek lata zapowiadał się wspaniale. Nasturcje i przylaszczki wabiły swoim nektarem chmary pszczół i trzmieli. Ukwiecone łąki zapowiadały wspaniałe miodowe zbiory. Pani Elżbieta, żona Pana Zbigniewa, wyszła po codzienne zakupy. Po powrocie do domu zastała męża w kuchni ciężko oddychającego, siedzącego przy lodówce i rozpaczliwie szukającego ampułkostrzykawki z adrenaliną, niestety ta od miesiąca była już przeterminowana i została tydzień wcześniej wyrzucona. Pani Elżbieta błyskawicznie wybrała numer 112 na klawiaturze telefonu…

Pacjent w wieku 72 lat został przywieziony przez zespół ratownictwa medycznego (ZRM) na szpitalny oddział ratunkowy (SOR) z powodu nasilającej się od kilku godzin duszności (odczuwanej jako skrócenie oddechu) z towarzyszącą chrypką i kaszlem, postępującego osłabienia, zawrotów głowy i podwyższonej ciepłoty ciała do 37,5°C. Z wywiadu zebranego od pacjenta wynikało, że gorsze samopoczucie pojawiło się podczas doglądania pasieki, jednak mężczyzna absolutnie nie przypominał sobie, aby został użądlony przez owada.

W chwili przekazania przez ZRM pacjent pozostawał w stanie ogólnym średnim, doświadczał wzmożonego wysiłku oddechowego, tachypnoe wynosiło ok. 30 oddechów/min. W badaniu przedmiotowym osłuchowo stwierdzono liczne świsty nad obydwoma polami płucnymi. Saturacja przy oddychaniu powietrzem atmosferycznym wynosiła 97%. Biorąc pod uwagę objawy i dotychczasowy wywiad (w przeszłości wystąpił wstrząs anafilaktyczny po użądleniu przez owada błonkoskrzydłego), wysunięto podejrzenie reakcji anafilaktycznej po użądleniu przez pszczołę. Chory otrzymał domięśniowo 0,3 mg adrenaliny, ponadto dożylnie podano 100 mg hydrokortyzonu i 2 mg klemastyny. W wyniku zastosowanego leczenia stan pacjenta się poprawił, po kilku godzinach pobytu na SOR-ze mężczyznę wypisano do domu, zalecając jednocześnie niezwłoczne zakupienie preparatu adrenaliny w ampułkostrzykawce.