Jeśli obecność zmiany jest pewna, powinniśmy wziąć pod uwagę jej wielkość oraz przewidywany czas erupcji7. Progresja zmian w PEIR może przebiegać w sposób bardzo powolny, ale niekiedy postępuje szybko. Gdy resorpcja jest stosunkowo niewielka, a ząb w niedługim czasie ulegnie wyrznięciu, można z dużą ostrożnością monitorować ten proces do czasu erupcji, kiedy to mamy już możliwość wykonania odbudowy przy użyciu standardowych materiałów wypełniających. Z drugiej strony w pewnych przypadkach zmiany mogą naruszać integralność miazgi wcześniej, zanim ząb pojawi się w jamie ustnej6,7. Wówczas konieczne może się okazać chirurgiczne odsłonięcie zawiązka, usunięcie zmienionej tkanki wraz z pokryciem dna preparatem zawierającym wodorotlenek wapnia11,13,15 i odbudową ubytku cementem szkłojonomerowym6,15 lub amalgamatem11 ze względu na trudność utrzymania suchości pola zabiegowego w omawianej sytuacji. Zaleca się wykonanie badania histopatologicznego tkanki usuniętej ze zmiany7. Niekiedy należy przeprowadzić pulpektomię, leczenie endodontyczne lub dokonać ekstrakcji zęba, w zależności od stopnia zniszczenia tkanek i zaangażowania miazgi w proces patologiczny8.
Prognoza dla zębów objętych PEIR zależy od:
- wielkości uszkodzenia w momencie wykrycia
- zaangażowania miazgi
- stopnia rozwoju korzenia zęba.
Rozległy ubytek z objęciem miazgi niedojrzałego zęba oraz szerokim otworem wierzchołkowym rokuje gorzej, w związku z koniecznością kompleksowego leczenia endodontycznego, a następnie odbudowy zęba.
Lepsze rokowanie jest w sytuacji, gdy PEIR dotyczy zęba niemal dojrzałego, z uszkodzeniem niewielkim lub średniej wielkości. Takie zmiany mogą być łatwo odbudowane7. Nie odnotowano nawrotu resorpcji po wyłyżeczkowaniu ubytku7.
Wnioski
Nieprawidłowości o charakterze PEIR mogą być wykryte i monitorowane tylko na radiogramach, dlatego tak ważna jest wnikliwa ocena wszystkich uwidocznionych zawiązków, mimo iż zaburzenie to występuje relatywnie rzadko. Jest to tym bardziej istotne, że po wyrznięciu i skolonizowaniu przez florę jamy ustnej defekty te są nie do odróżnienia od ubytków powstałych na tle próchnicowym. Wczesne wykrycie i odpowiedni dobór metody leczenia pozwalają na właściwe kontrolowanie schorzenia.