Terapia doustna, szczególnie ketokonazol i itrakonazol, może wchodzić w interakcje z innymi lekami i wpływać na czynność wątroby. Flukonazol wydaje się posiadać lepszy profil bezpieczeństwa, a stosowanie go nie wymaga automatycznie laboratoryjnego monitorowania. Na temat stosowania probiotyków brakuje wciąż danych. Aby wykazać poprawę, określić dawkowanie oraz sposób podawania, konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań.19

Kwestia leczenia partnerów seksualnych jest nieco kontrowersyjna. Jeśli ponowne zakażenie wydaje się bezpośrednio związane z akytwnością seksualną, uzasadnione jest przeprowadzanie diagnostyki u partnera, a w przypadku braku cech wyraźnej infekcji, wykonanie posiewu wymazu z jamy ustnej lub posiewu nasienia.19 Nawroty także mają tendencję do pojawiania się po zakończeniu terapii podtrzymującej; odsetek ten może sięgać 30-40%. Gdy dochodzi do nawrotów, konieczne może być okresowe leczenie w celu zapobiegania kolejnym.

Z uwagi na obawy o rozwój oporności Candida na flukonazol niezbędne są nowe opcje terapeutyczne.17 W przypadku nawracającego drożdżakowego zapalenia pochwy i sromu dostępne jest leczenie niekonwencjonalne, w tym pałeczki kwasu mlekowego i olejek z drzewa herbacianego. Metody te są obiecujące, choć badania nad ich stosowaniem mogą być utrudnione z uwagi na ograniczenia związane z dawkowaniem.26

Podsumowanie

Zarówno bakteryjne zapalenie pochwy, jak i drożdżakowe zapalenie pochwy i sromu to zakażenia spotykane codziennie w praktyce wiekszości lekarzy ginekologów i położników. Istotne jest, by dostrzegać, że wiele objawów tych chorób nakłada się na siebie oraz na inne jednostki chorobowe. Nie każde swędzenie oznacza zakażenie drożdżakami. Konieczne jest ustalenie przez lekarzy prawidłowego rozpoznania za pomocą właściwych badań i testów. Zajęcie się towarzyszącymi chorobami układowymi oraz udzielenie odpowiednich porad w zakresie czynników drażniących jest czasochłonne, ale niezbędne we właściwej terapii.

Niezwłoczna diagnostyka i leczenie prowadzą do ustąpienia objawów. Oba rodzaje infekcji mogą jednak stanowić wyzwanie dla lekarzy, biorąc pod uwagę, że mają tendencję do nawrotów. Kluczowe są edukacja pacjentek w zakresie czynników ryzyka oraz ustalenie właściwego schematu leczenia.

Aby ograniczyć potrzebę stosowania leków oraz poprawić jakość życia pacjentek, potrzebne są dodatkowe badania na temat pozamedycznych metod leczenia ukierunkowanych na zapobieganie.

Contemporary OB/GYN, Vol. 59, No. 8, August 2014, p. 22. Recurent vulvovaginitis. Tips for treating a common condition.

©2014 Advanstar Communications Inc. Wszystkie prawa zastrzeżone w języku polskim i angielskim. Artykuły tłumaczone z Contemporary OB/GYN za zgodą Advanstar Communications Inc. Jakiekolwiek kopiowanie w którymkolwiek języku, w części lub w całości, bez uprzedniego pisemnego zezwolenia Advanstar Communications Inc.i Medical Tribune Polska Sp. z o.o. całkowicie zabronione.

Piśmiennictwo

1. Geller Ml, Nelson AL. diagnosis and treatment of recurrent and persistent vaginitis.Womens Health Gynecology Edition. 2004;4(3):137–146.

2. Galask RP. Vaginal colonization by bacteria and yeast. Am J Obstet Gynecol. 1988;158(4):993–995.

3. Nyirjesy P, Mcintosh MJ, Steinmetz JL, Schumacher RJ, Joffrion JL. The effects of intravaginal clindamycin and metronidazole therapy on vaginal mobiluncus morphotypes in patients with bacterial vaginosis. Sex Transm Dis. 2007;34(4):197–202.

4. Klatt TE, Cole DC, Eastwood DC, Barnabei VM. Factors associated with recurrent bacterial vaginosis. J Reprod Med. 2010;55(1–2):55–61.

5. Mardh PA. The vaginal ecosystem. Am J Obstet Gynecol. 1991;165(4):1163–1168.

6. Ness RB, Hillier S, Richter HE, et al. Can known risk factors explain racial differences in the occurrence of bacterial vaginosis? J Natl Med Assoc. 2003;95(3):201–212.

7. Sherrard J, Donders G, White D. European (IUSTI/WHO) guideline on the management of vaginal discharge, 2011. Int J STD AIDS. 2011;22(8):421–429.

8. Fethers KA, Fairley CK, Hocking JD, Gurrin LC, Bradshaw CS. Sexual risk factors and bacterial vaginosis: a systemic review and meta- analysis. Clin Infect Dis. 2008;47(11):1426– 1435.

9. Donders G. Diagnosis and management of bacterial vaginosis and other types of abnormal vaginal bacterial flora: a review. Obstet Gynecol Surv. 2010;65(7):462–473.

10. Janković S, Bojović D, Vukadinović D, et al. Risk factors for recurrent vulvovaginal candidiasis. Vojnosanit Pregl. 2010;67(10):819–824.

11. Armstrong NR, Wilson JD. Tinidazole in the treatment of bacterial vaginosis. Int J Womens Health. 2010;1:59–65.

12. Chen JY, Tian H, Beigi RH. Treatment considerations for bacterial vaginosis and the risk of recurrence. J Womens Health. 2009;18(12):1997–2004.

13. Reichman O, Akins R, Sobel JD. Boric acid addition to suppressive antimicrobial therapy for recurrent bacterial vaginosis. Sex Transm Dis. 2009;36(11):732–734.

14. Ya W, Reifer C, Miller LE. Efficacy of vaginal probiotic capsules for recurrent bacterial vaginosis: a double-blind, randomized, placebo-controlled study. Am J Obstet Gynecol. 2010;203:120.e1–6.

15. Bradshaw CS, Vodstrcil LA, Hocking JS, et al. Recurrence of bacterial vaginosis is significantly associated with posttreatment sexual activities and hormonal contraceptive use. Clin Infect Dis. 2013;56(6):777–786.

16. Thulkar J, Kriplani A, Agarwal N. Probiotic and metronidazole treatment for bacterial vaginosis. Int J Gynaecol Obstet. 2010;108(3):251–252.

17. Marchaim D, Lemanek L, Bheemreddy S, Kaye KS, Sobel JD. Floconazole-resistant Candida albicans vulvovaginitis. Obstet Gynecol. 2012;120(6):1407–1414.

18. Gelber S, Nyirjesy P. Update on vulvovaginal candidiasis. The Female Patient. 2005;30:36–46.

19. Mendling W, Brasch J. Guideline vulvovaginal candidosis (2010) of the German society for Gynecology and obstetrics, the Working Group for infections and infectimmunology in Gynecology and obstetrics, the German society of dermatology, the board of German dermatologists and the German speaking Mycological society. Mycoses. 2012;55(3):1–13.

20. Galask RP. Vulvovaginitis. In: Rakel R, ed. Conn’s Current Therapy. Philadelphia, Pa: W.B. Saunders; 1987.

21. Donders GG, Mertens I, Bellen G, Pelckmans S. Self-elimination of risk factors for recurrent vaginal candidosis. Mycoses. 2011;54(1):39–45.

22. Donders GG, Bellen G, Mendling W. Management of recurrent vulvo-vaginal candidosis as a chronic illness. Gynecol Obstet Invest. 2010;70(4):306–321.

23. Iavazzo C, Gkegkes ID, Zarkada IM, Falagas ME. Boric acid for recurrent vulvovaginal candidiasis: the clinical evidence. J Womens Health. 2011;20(8):1245–1255.

24. Rosa MI, Silva BR, Pires PS, et al. Weekly fluconazole therapy for recurrent vulvovaginal candidiasis: a systemic review and meta- analysis. Eur J Obstet Gyn Reprod Biol. 2013;167(2):132–136.

25. Summers PR. Topical therapy for mucosal yeast infections. Curr Probl Dermatol. 2011;40:48–57.

26. Watson C, Calabretto H. Comprehensive review of conventional and non-conventional methods of management of recurrent vulvovaginal candidiasis. Aust N Z J Obstet Gynaecol. 2007;47(4):262–272.

Do góry