Skuteczność, określaną jako zmniejszenie nasilenia bólów o 50%, uzyskano u ponad 60% kobiet z mastalgią cykliczną, którym w 2 fazie cyklu, między 19 a 25 dniem, podawano krem dopochwowy zawierający 2,5% zmikronizowanego progesteronu.32 W leczeniu mastalgii nie zaleca się natomiast stosowania leków moczopędnych, ponieważ zawartość wody w organizmie nie koreluje z dolegliwościami bólowymi piersi.33

W bazie Medline znajduje się jedna praca, w której autorzy opisali miejscowe stosowanie lasera w mastalgii cyklicznej. Poprawę uzyskano u 82,5% kobiet. Nie stwierdzono działań niepożądanych. Autorzy proponują, aby terapia laserem była leczeniem pierwszego rzutu.34

Opcją ostateczną w przypadku bardzo nasilonych dolegliwości i braku skutecznej terapii jest obustronna mastektomia. W bazie Medline znajduje się jedna praca oryginalna pochodząca ze Szpitala Uniwersyteckiego w Cardiff. Oceniono, że stosowane metody terapii nieinwazyjnej były nieskuteczne u 6% kobiet z mastalgią cykliczną i u 26% – z niecykliczną. Spośród nich mastektomię ze wszczepieniem implantu wykonano u 1,2% pacjentek. Okazała się ona nieskuteczna u 50% operowanych. Z powodu ryzyka powikłań i nawrotu dolegliwości mastektomię powinno się przeprowadzać niezwykle rzadko.35

Podsumowanie

Szacuje się, że bóle piersi występują u 50-70% kobiet. Klasyfikacja dolegliwości opiera się na ich powiązaniach z cyklem miesiączkowym. Wyróżnia się mastalgię cykliczną i niecykliczną oraz bóle klatki piersiowej niezwiązane z piersiami. Mastalgia cykliczna pojawia się w fazie lutealnej cyklu, często dotyczy obu piersi, a bóle promieniują do łopatki lub barku. Mastalgia niecykliczna częściej występuje u kobiet nieco starszych. Dolegliwości są zwykle jednostronne i mogą mieć związek z terapią hormonalną. W etiologii i leczeniu zwraca się szczególną uwagę na czynnik psychologiczny. Zawsze zaleca się noszenie wygodnego, dobrze dopasowanego biustonosza. Jeśli takie działania okażą się nieskuteczne, lekami pierwszego rzutu są NLPZ stosowane ogólnie lub miejscowo w postaci żelu oraz siemię lniane. Leki drugiego rzutu to: bromokryptyna, kabergolina, tamoksyfen i danazol. Terapię nimi ograniczają jednak uciążliwe działania niepożądane. Inne sposoby, takie jak: przyjmowanie witamin, V. agnus, zmiana diety czy ograniczenie spożycia kawy, nie mają rekomendacji jako działania przynoszące efekt przeciwbólowy.

Do góry