Ablacja migotania przedsionków

Zmodyfikowane wskazania do ablacji

Small ryc.3

Rycina 3. Wybór między ablacją a lekiem antyarytmicznym w migotaniu przedsionków.

Wyniki kolejnych randomizowanych badań klinicznych, porównujących skuteczność i bezpieczeństwo ablacji AF i leków antyarytmicznych, także u chorych wcześniej nieleczonych farmakologicznie, spowodowały rozszerzenie wskazań do ablacji [2,27-29]. Przede wszystkim po raz pierwszy wyselekcjonowano grupę chorych z AF, u których zalecenia uzyskały klasę I z poziomem dowodów A (ryc. 3) [2]. Są to pacjenci z napadowym AF, przebiegającym z objawami mimo stosowania leków antyarytmicznych, którzy dokonują świadomego wyboru pod warunkiem, że zabieg wykona dobrze wyszkolony operator w doświadczonym ośrodku. Metodą zalecaną w pierwszej kolejność jest izolacja żył płucnych. Określono też, u których chorych ablacja może być zastosowana bez wcześniejszego stosowania leków antyarytmicznych. Są to pacjenci z istotnymi objawami wtórnymi do napadowego AF (klasa zaleceń IIa, poziom dowodów B) [2]. Niezwykle ważne jest, szczególnie przy takim postępowaniu, aby pacjent uzyskał informacje potrzebne do podjęcia słusznej decyzji. W przypadku przetrwałego AF należy również rozważyć ablację, gdy arytmia jest oporna na leczenie (IIa/B) [2]. U chorych z niewydolnością serca i AF można rozważyć ablację (IIb), gdy zawodzi farmakoterapia, włącznie z amiodaronem [2]. Istotna jest próba ustalenia, w jakim stopniu nasilenie niewydolności zależy od AF. U pacjentów z przetrwałym AF, z chorobą strukturalną izolacja żył płucnych bywa najczęściej niewystarczająca i konieczne jest rozszerzenie zabiegu na lewy przedsionek. Należy natomiast pamiętać, że zgodnie z aktualną wiedzą ablacja nie jest uzasadniona u pacjentów z bezobjawowym AF.

Podsumowanie

W nowej aktualizacji wytycznych poświęconych AF europejscy eksperci dokonali wielu zmian.

• W stratyfikacji ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych zalecono wyłącznie skalę CHA2DS2-VASc i znacznie rozszerzono wskazania do profilaktyki przeciwzakrzepowej.

• Ustalono szerokie wskazania do stosowania nowych doustnych antykoagulantów, bez preferowania określonego leku.

• Ograniczeniu uległy wskazania do stosowania ASA w profilaktyce udaru mózgu.

• Po raz pierwszy pojawiły się zalecenia dotyczące przezskórnego zamknięcia uszka lewego przedsionka.

• Określono wskazania do stosowania wernakalantu w kardiowersji AF.

• Zmodyfikowano zasady wyboru leku antyarytmicznego dla utrzymania rytmu zatokowego.

• Rozszerzono wskazania do ablacji AF.

Do góry