Podsumowanie

Szerokie spektrum przyczyn płynu worku osierdziowym powoduje, że diagnostyka chorób osierdzia jest trudna. Wymaga szerokiej wiedzy i opiera się zarówno na analizie obrazu klinicznego, badań laboratoryjnych, jak i na nowoczesnych badaniach obrazowych, z których największe znaczenie ma echokardiografia, tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny. Dokładniejszych danych, szczególnie dotyczących etiologii choroby, może dostarczyć nam nakłucie worka osierdziowego i szerokie badanie płynu. Nakłucie i ewakuacja płynu z worka osierdziowego jest konieczna w chwili wystąpienia tamponady serca.

Piśmiennictwo

1. Little WC, Freeman GL. Pericardial Disease. Circulation 2006; 113: 1622-1632.

2. Maisch B, Seferovic PM, RisticAD. Guidelines on the Diagnosis and Management of Pericardial Diseases Executive Summary; The Task Force on the Diagnosis and Management of Pericardial Diseases of the European Society of Cardiology. Eur Heart J 2004; 25: 587-610.

3. Sagristà-Sauleda J, Mercé AS, Soler-Soler J. Diagnosis and management of pericardial effusion. World J Cardiol 2011; 3: 135-143.

4. Zayas R, Anguita M, Torres F, et al. Incidence of specific etiology and role of methods for specific etiologic diagnosis of primary acute pericarditis. Am J Cardiol 1995; 75: 378-382.

5. Imazio M, Mayosi BM, Brucato A, et al. Triage and management of pericardial effusion. J Cardiovasc Med 2010; 11: 928-35.

6. Sagristà-Sauleda J, Mercé J, Permanyer-Miralda G, et al. Clinical clues to the causes of large pericardial effusions. Am J Med 2000; 109: 95-101.

7. Corey GR, Campbell PT, Van Trigt P, et al. Etiology of large pericardial effusions. Am J Med 1993; 95: 209-213.

8. Levy PY, Corey R, Berger P, et al. Etiologic diagnosis of 204 pericardial effusions. Medicine (Baltimore) 2003; 82: 385-91.

9. Khandaker MH, Espinosa RE, Nishimura RA, et al. Pericardial Disease: Diagnosis and Management. Mayo Clin Proc 2010; 85: 572-593.

10. Bruch C, Schmermund A, Dagres N, et al. Changes in QRS voltage in cardiac tamponade and pericardial effusion: reversibility after pericardiocentesis and after anti-inflammatory drug treatment. J Am Coll Cardiol 2001; 38: 219-26.

11. Otto CM, Schwaegler RG. Echokardiografia. Hoffman P (red.). Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2010.

12. Lesniak-Sobelga AM, Olszowska M, Tracz W, et al. Giant pericardial cyst compressing the right ventricle. Ann Thorac Surg 2008; 85: 1811.

13. Wang ZJ, Reddy GP, Gotway MB, et al. CT and MR imaging of pericardial disease. Radiographics 2003; 23: S167-180.

14. Ben-Horin S, Bank I, Shinfeld A, et al. Diagnostic value of the biochemical composition of pericardial effusions in patients undergoing pericardiocentesis. Am J Cardiol 2007; 99: 1294-1297.

15. Burgess LJ, Reuter H, Taljaard JJ, et al. Role of biochemical tests in the diagnosis of large pericardial effusions. Chest 2002; 121: 495-499.

16. Levy PY, Fournier PE, Charrel R, et al. Molecular analysis of pericardial fluid: a 7-year experience. Eur Heart J 2006; 27: 1942-1946.

17. Meyers DG, Meyers RE, Prendergast TW. The usefulness of diagnostic tests on pericardial fluid. Chest 1997; 111: 1213-1221.

18. Shabetai R. Pericardial effusion: haemodynamic spectrum. Heart 2004; 90: 255-256.

Do góry