Operację przed ciążą należy rozważyć:

  • u kobiet z zespołem Marfana i aortą ≥45 mm
  • u kobiet z zastawką dwupłatkową i średnicą aorty ≥50 mm (lub >27 mm/m2 powierzchni ciała)
  • u kobiet z zastawką trójpłatkową, ale szybką progresją poszerzenia aorty.

U kobiet ze średnicą aorty 40-45 mm, wcześniej obserwowanym poszerzeniem aorty oraz z rodzinnym wywiadem rozwarstwienia aorty istnieją ważne przesłanki do niezachodzenia w ciążę.4

Prowadzenie porodu

Cięcie cesarskie należy rozważyć przy poszerzeniu aorty ≥45 mm.

W czasie porodu u kobiet z poszerzoną aortą konieczna jest dokładna kontrola ciśnienia tętniczego.

Poród u kobiet z poszerzoną aortą lub rozwarstwieniem aorty w wywiadzie powinien się odbyć w ośrodku, w którym możliwe jest leczenie kardiochirurgiczne.

Zespół Eisenmengera

Ze względu na bardzo duże ryzyko zgonu matki (20-50%) i zagrożenie dla płodu ciąża w tym zespole jest przeciwwskazana.

Kobiety z zespołem Eisenmengera, które zdecydują się kontynuować ciążę, powinny być leczone przez zespół specjalistów. Ze względu na duże ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych i częste krwioplucie i małopłytkowość leczenie przeciwzakrzepowe musi prowadzić hematolog.

Zawsze trzeba wyważyć korzyści i ryzyko leczenia przeciwzakrzepowego w danym przypadku.

Chorym z niewydolnością serca ostrożnie podaje się diuretyki ze względu na wzrost hematokrytu i spadek objętości wewnątrznaczyniowej. Wskazana jest suplementacja żelaza i tlenoterapia.

Zalecenia co do porodu

U ciężarnych z zespołem Eisenmengera nie zaleca się znieczulenia zewnątrzoponowego, gdyż zmniejsza ono opór obwodowy i nasila przeciek prawo-lewy.

Ciąża a wady nabyte serca

Stenoza mitralna

Stenoza mitralna jest najczęstszą wadą serca w okresie ciąży i ze względu na zmiany hemodynamiczne w układzie krążenia stanowi zagrożenie dla kobiety, zwłaszcza w II i III trymestrze. Ciąża przesuwa pacjentkę o 2 klasy czynnościowe i dlatego nawet u bezobjawowych początkowo chorych może dojść do obrzęku płuc (najczęściej w 28-34 tyg. ciąży), zwłaszcza jeśli pojawi się migotanie przedsionków.

Rokowniczo niekorzystne czynniki w tej wadzie:

  • maksymalny gradient przezzastawkowy >25 mmHg
  • średni gradient przezzastawkowy >17 mmHg
  • ciśnienie płucne >50 mmHg
  • skrzeplina w lewym przedsionku.

Leczenie pacjentek objawowych lub z nadciśnieniem płucnym (skurczowe ciśnienie w tętnicy płucnej >50 mmHg) polega na ograniczeniu aktywności fizycznej oraz stosowaniu β-adrenolityków kardioselektywnych. Dopuszczalne są również diuretyki, z tym że zaleca się unikanie dużych dawek.

Do góry