Paradoksalnie postęp w diagnostyce i leczeniu POChP może być przyczyną błędów terapeutycznych.

CELE ARTYKUŁU

Po przeczytaniu artykułu Czytelnik powinien umieć:

• wymienić najczęstsze błędy w diagnostyce i leczeniu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), jedna z najczęstszych chorób układu oddechowego oraz główna przyczyna chorobowości i umieralności na świecie, sprawia wiele problemów diagnostycznych i terapeutycznych. Systematycznie ukazujące się wyniki badań naukowych, nowe leki opracowywane przez koncerny farmaceutyczne, dynamicznie zmieniające się zalecenia dotyczące farmakoterapii i refundacji leków, a także postęp wiedzy o patofizjologii i patogenezie choroby zmuszają lekarzy do ciągłej aktualizacji wiedzy i mogą być, czasami w sposób niezamierzony, przyczyną błędów w diagnostyce i leczeniu chorych na POChP.

Błąd 1. Trudności w prawidłowym rozpoznaniu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc

Pomimo że POChP jest jedną z najczęstszych chorób układu oddechowego, nadal jest zbyt rzadko rozpoznawana. Jej objawy pod postacią przewlekłego, produktywnego kaszlu, duszności i ograniczenia tolerancji wysiłku, szczególnie u osób narażonych na znane czynniki ryzyka, powinny skłaniać do pogłębiania diagnostyki. Sami chorzy, traktując objawy prodromalne jako naturalne następstwo palenia, opóźniają rozpoznanie i nierzadko trafiają do lekarza już w zaawansowanym stadium choroby. Fakt ujawniania się POChP po 50. r.ż. skłania z kolei lekarzy do wiązania jej objawów z innymi chorobami także występującymi w tym wieku.

Rozpoznanie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc jest postępowaniem wieloetapowym. Obejmuje wywiad, badanie przedmiotowe i badania obrazowe, zasadnicze znaczenie ma jednak potwierdzenie obturacji oskrzeli i braku jej odwracalności w badaniu spirometrycznym. Rozpoznanie POChP na podstawie obrazu radiologicznego, co się niekiedy zdarza w codziennej praktyce, jest błędne i nie może być podstawą oceny ciężkości choroby ani leczenia.

Oceniając wyniki badań spirometrycznych, należy pamiętać, że zalecane we wcześniejszych wytycznych przyjęcie sztywnej wartości wskaźnika FEV1/FVC jako 70% może prowadzić do błędu nadrozpoznawania obturacji w populacji osób starszych, u których wsk...

Wyjątkową trudność sprawia różnicowanie POChP z astmą. Nieodwracalność obturacji w próbie spirometrycznej jest w tym przypadku niewystarczająca i może być przyczyną nieprawidłowego leczenia, szczególnie w stabilnym okresie choroby. Niezmiernie ist...