BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Choroby internistyczne u kobiet w ciąży
Bóle głowy w ciąży
dr n. med. Beata Łabuz-Roszak
Ból głowy u kobiety ciężarnej to najczęściej niewinna dolegliwość, zawsze jednak należy dokładnie zebrać wywiad i przeprowadzić pełne badanie neurologiczne.
CELE ARTYKUŁU
Po przeczytaniu artykułu Czytelnik powinien:
• podjąć pierwsze kroki w leczeniu migreny u kobiety w ciąży
• rozpoznać ból głowy typu napięciowego u kobiety w ciąży
• wymienić przyczyny wtórnego bólu głowy w ciąży
Ból głowy to jeden z najczęściej zgłaszanych objawów i główna przyczyna konsultacji neurologicznych. Ponad 90% dorosłych doznaje bólu głowy co najmniej raz w roku. Częściej objaw zgłaszają kobiety, zwłaszcza młode, w wieku reprodukcyjnym. W większości przypadków przyczyny bólu głowy są niegroźne, rzadko są objawem poważnej choroby, nie znaczy to jednak, że dolegliwość tę można lekceważyć. Każdą chorą cierpiącą na ból głowy należy starannie zbadać, a dalsze postępowanie i ewentualne leczenie prowadzić zgodnie z postawionym rozpoznaniem. Podobnie jest w ciąży. Większość bólów głowy, z jakimi zgłaszają się pacjentki, ma łagodny charakter, ale trzeba zawsze pamiętać o zagrażających życiu schorzeniach, takich jak udar czy rzucawka.
Klasyfikacja bólów głowy
Międzynarodowe Towarzystwo Bólów Głowy (IHS – International Headache Society) wyróżnia trzy grupy bólów głowy: pierwotne bóle głowy (zwane również samoistnymi lub idiopatycznymi), wtórne, czyli objawowe, oraz nerwobóle (tab. 1).1
Migrena
Z powodu migreny cierpi od 10 do 15% populacji, znacznie częściej kobiety (4:1). Migrena cechuje się charakterystycznymi napadami bólów głowy, trwającymi zwykle od kilku do 72 godzin. Ból głowy jest przeważnie jednostronny, zlokalizowany w okolicy czołowej lub okołooczodołowej, o charakterze tętniącym, rzadziej tępym, o nasileniu w stopniu umiarkowanym lub znacznym, potęgowanym przez wysiłek fizyczny. Napady pojawiają się często wskutek zadziałania czynników wyzwalających, takich jak zmęczenie, stres, stan odprężenia (urlop), nadmiar lub niedobór snu, niektóre potrawy (czerwone wino, czekolada, żółty ser, potrawy zawierające glutaminian sodu), niektóre leki (doustne środki antykoncepcyjne, hormonalna terapia zastępcza, nitrogliceryna, ranitydyna). U kobiet duże znaczenie mają czynniki hormonalne, stąd częste tzw. migreny miesiączkowe. U ok. 70% osób z migreną stwierdza się dodatni wywiad rodzinny.2,3
Wyróżniamy dwie zasadnicze postacie migreny: migrenę z aurą (15%) oraz migrenę bez aury (85%). Aura to ogniskowe objawy neurologiczne, które poprzedzają napad migreny. Migrenę z aurą lub migrenę bez aury rozpoznaje się wg kryteriów IHS (tab. 2 i 3).1