BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
3. Jakie jest ostateczne rozpoznanie?
a. Wynaczynianie krwi w przebiegu rozwarstwienia ściany aorty
b. Chłoniak
c. Choroba Ormonda (włóknienie zaotrzewnowe)
d. Dyskopatia L5-S1
e. Adenopatia przestrzeni zaotrzewnowej
Po dotychczas wykonanych badaniach zmiany zakwalifikowano jako chorobę Ormonda (włóknienie zaotrzewnowe). Biorąc jednak pod uwagę możliwość procesu wtórnego, chorą przekazano do jednostki klinicznej w celu dalszej diagnostyki.
Choroba Ormonda jest idiopatycznym procesem zapalnym charakteryzującym się rozplemem tkanki łącznej w okolicy dolnej części aorty brzusznej, w okolicy okołomiedniczkowej nerki oraz górnego odcinka moczowodu, jedno- lub obustronnie. Wyróżnia się dwie postacie kliniczne tej choroby: pierwotne i wtórne włóknienie zaotrzewnowe (tab. 1).
Leczenie tej choroby zależy od stopnia zaawansowania procesu zapalnego i jego powikłań (zwężenie moczowodów, wodonercze) i obejmuje m.in. odbarczające zabiegi chirurgiczne, farmakoterapię z zastosowaniem np. leków immunosupresyjnych (zwłaszcza glikokortykosteroidów).
Prawidłowe odpowiedzi: 1. e; 2. b, d; 3. c