Istotnym obowiązkiem lekarza, zgodnie z art. 31 ust. 1 Ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty,¹ jest informowanie pacjenta o „dających się przewidzieć następstwach zaniechania” proponowanej terapii. Z przepisów prawa jasno więc wynika, że obowiązkiem lekarza jest pouczenie pacjenta nie tylko o tym, jak należy przyjmować określony lek, lecz także jakie są konsekwencje niewłaściwego przyjmowania leku oraz jego niezastosowania w ogóle. Z różnego rodzaju badań poświęconych przyczynom niepowodzeń farmakologicznej terapii wynika, że prawie 50% pacjentów przerywa ją w ciągu roku, a 20% w ogóle nie wykupuje leku.²