Codziennie zdajesz egzamin z medycyny

Pytania przygotowały: dr n. med. Urszula Ambroziak1, lek. Anna Kępczyńska-Nyk1, lek. Karolina Sordré Aguiar2

1Klinika Chorób Wewnętrznych i Endokrynologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny
2Serviço de Medicina 1, Hospital Prof. Fernando Fonseca, Amadora, Portugalia

Ten dział jest wzorowany na pytaniach z trzeciego etapu egzaminu USMLE® (United States Medical Licensing Examination®). USMLE® jest trójstopniowym egzaminem, którego pierwsze dwa etapy zdawane są podczas studiów, natomiast ostatni, trzeci etap – zwykle podczas rezydentury. W Stanach Zjednoczonych pozytywny wynik tego egzaminu jest warunkiem uzyskania licencji na wykonywanie zawodu lekarza. Taka metoda sprawdzania wiedzy i umiejętności jest najbardziej wartościowa w edukacji medycznej. Stosuje ją również American Board of Internal Medicine® – instytucja przeprowadzająca w Stanach Zjednoczonych egzamin specjalizacyjny z chorób wewnętrznych. Do takiej formy zadawania pytań dąży się także podczas przygotowania egzaminów specjalizacyjnych w Polsce.

1. 62-letni chory z przewlekłą niewydolnością serca, nadciśnieniem tętniczym, po zawale mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST (STEMI) leczonym przezskórną angioplastyką wieńcową gałęzi okalającej (PTCA GO) z implantacją stentu metalowego przed trzema laty, został skierowany do endokrynologa z powodu nieprawidłowych wyników badań laboratoryjnych: hormon tyreotropowy (TSH) 0,1 µj.m./ml (0,27-4,2), wolna frakcja tyroksyny (fT4) 25 pmol/l (12-22), wolna frakcja trijodotyroniny (fT3) 3,2 pmol/l (3,1-6,8). Chory od roku był leczony amiodaronem w dawce 200 mg/24 h z powodu nieutrwalonego częstoskurczu komorowego. Przed leczeniem wykonano badanie USG tarczycy, które nie wykazało nieprawidłowości, oraz oznaczenia TSH i przeciwciał przeciw tyreoperoksydazie tarczycowej (anty-TPO), które mieściły się w granicach normy. Chory negował chudnięcie, pogorszenie wydolności wysiłku, uczucie kołatania serca, bóle w klatce piersiowej. Jakie powinno być dalsze postępowanie?

a. Chory wymaga hospitalizacji z powodu rozpoznania poamiodaronowej nadczynności tarczycy typu I

b. Chory wymaga hospitalizacji z powodu rozpoznania poamiodaronowej nadczynności tarczycy typu 2

c. Chory wymaga natychmiastowego odstawienia amiodaronu

d. Chory wymaga przeprowadzenia terapii 131I w ramach leczenia nadczynności tarczycy

e. Chory wymaga dalszej obserwacji, kontynuacji leczenia amiodaronem. Nie znaleziono podstaw do rozpoznania poamiodaronowej nadczynności tarczycy

KOMENTARZ:

Amiodaron ma złożony wpływ na funkcję tarczycy poprzez: a) dużą zawartość jodu (75 mg jodu w tabl. 200 mg), b) efekty cytotoksyczne amiodaronu i jego metabolitu desetyloamiodaronu, c) hamowanie konwersji tyroksyny (T4) do trijodotyroniny (T3) oraz...

Do góry