Choroby internistyczne u kobiet w ciąży

Cykl „Choroby internistyczne u kobiet w ciąży” koordynowany przez prof. dr. hab. n. med. Dariusza Moczulskiego, Kierownika Kliniki Chorób Wewnętrznych i Nefrodiabetologii UM w Łodzi

Nowe kryteria rozpoznawania stanów hiperglikemicznych w ciąży

dr hab. n. med. Jarosław Ogonowski1,2,  prof. dr hab. n. med. Katarzyna Cypryk3

1 Samodzielna Pracownia Chorób Cywilizacyjnych i Leczenia Otyłości, Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie

2 Poradnia Diabetologiczna, Metaboliczna i Leczenia Otyłości, Samodzielny Publiczny Wojewódzki Szpital Zespolony w Szczecinie

3 Klinika Diabetologii i Chorób Przemiany Materii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi

Adres do korespondencji: prof. dr hab. n. med. Katarzyna Cypryk, Klinika Diabetologii i Chorób Przemiany Materii UM w Łodzi, ul. Rzgowska 281/289, 93-338 Łódź. Tel.: 42 271 11 53, faks: 42 271 14 99, e-mail: kcypryk@mp.pl

Wprowadzenie przez International Association of the Diabetes and Pregnancy Study Groups (IADPSG) nowych kryteriów rozpoznawania cukrzycy ciążowej wzbudziło wiele kontrowersji. Polskie Towarzystwo Diabetologiczne i Polskie Towarzystwo Ginekologiczne zdecydowały się na wdrożenie rekomendacji WHO wydanych pod koniec zeszłego roku. Pozwoli to na uniwersalizację rozpoznawania cukrzycy ciążowej, a w konsekwencji, jak się oczekuje, wpłynie na poprawę wyników położniczych.

CELE ARTYKUŁU

Po przeczytaniu artykułu Czytelnik powinien umieć:

• przedstawić obecnie obowiązujące w Polsce kryteria rozpoznania cukrzycy ciążowej

• omówić trudności związane z ustaleniem wspólnych kryteriów rozpoznania cukrzycy ciążowej na świecie

• wymienić niebezpieczeństwa związane z wprowadzeniem zbyt radykalnych kryteriów rozpoznania cukrzycy ciążowej oraz korzyści z badania wszystkich ciężarnych w kierunku występowania zaburzeń gospodarki węglowodanowej

Hiperglikemia w ciąży uważana jest za jedną z przyczyn epidemii cukrzycy i otyłości na świecie, a zatem jej wczesne rozpoznanie oraz skuteczne leczenie wydaje się kluczem do ograniczenia międzypokoleniowej transmisji cukrzycy i otyłości oraz niepokojącego wzrostu częstości występowania tych schorzeń, szczególnie wśród młodych kobiet.1

Badania przesiewowe w kierunku cukrzycy ciążowej (GDM – Gestational Diabetes Mellitus) od lat są przedmiotem międzynarodowej debaty. Dyskutuje się zarówno sam sposób prowadzenia badania przesiewowego, jak i kryteria rozpoznania cukrzycy ciążowej na podstawie testu diagnostycznego. Współczesne zalecenia, odnoszące się do sposobu przeprowadzania badań przesiewowych w kierunku cukrzycy ciążowej, opierają się na dwóch zasadniczych, ale różnych strategiach postępowania: 1. uniwersalnego badania przesiewowego, które wykonuje się u wszystkich kobiet w ciąży oraz 2. selektywnego badania przesiewowego, prowadzonego jedynie w grupach o wysokim ryzyku wystąpienia GDM. W licznie publikowanych rekomendacjach różnych towarzystw szczególnie widoczna jest niespójność w przyjmowanych wartościach progowych stężenia glukozy dla rozpoznania cukrzycy ciążowej. Innym aspektem światowej debaty na temat badań przesiewowych i rozpoznania cukrzycy ciążowej jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, który ze stosowanych aktualnie algorytmów diagnostycznych (jednostopniowy czy dwustopniowy) jest skuteczniejszy we wczesnym wykrywaniu GDM i ograniczaniu wystąpienia u noworodków skutków matczynej hiperglikemii w czasie ciąży.

Do góry