Migotanie przedsionków może skutkować m.in. udarem mózgu, dlatego tak ważne jest prawidłowe wykrywanie i leczenie tego zaburzenia. W ostatnich latach dokonał się znaczący postęp w leczeniu stosowanym w migotaniu przedsionków (nowe doustne leki, niefarmakologiczne metody kontroli występowania migotania przedsionków i objawów związanych z arytmią).

Definicja i klasyfikacja

Migotanie przedsionków jest arytmią, której istotą jest utrata synchronii elektrycznej oraz mechanicznie efektywnej czynności kardiomiocytów przedsionków.

Obecna klasyfikacja wyróżnia kilka typów arytmii w zależności od czasu trwania oraz okoliczności jej zakończenia.

Napadowe migotanie przedsionków – arytmia, która ustępuje samoistnie lub po interwencji w ciągu 7 dni. Napadowe migotanie przedsionków ma tendencję do nawrotowości z różną częstotliwością.

Przetrwałe migotanie przedsionków – utrzymuje się w sposób ciągły powyżej 7 dni.

Długo trwające przetrwałe migotanie przedsionków – arytmia utrzymująca się ponad 12 miesięcy.

Utrwalone migotanie przedsionków – rozpoznawane jest wówczas, gdy w zgodnej opinii lekarza prowadzącego i pacjenta odstępuje się od prób przywrócenia/utrzymania rytmu zatokowego. Termin „utrwalone” odnosi się raczej do akceptacji migotania przedsionków jako podstawowego rytmu serca, natomiast nie przedstawia patofizjologicznych aspektów arytmii.

Jednocześnie pozostawia się miejsce na zmianę decyzji i ponowne rozważenie przywrócenia rytmu zatokowego, jeśli wystąpią nowe okoliczności kliniczne, zmienią się preferencje pacjenta lub opinia lekarza dotycząca strategii postępowania.

Niezastawkowe migotanie przedsionków – dotyczy arytmii, która występuje u pacjentów bez zwężenia zastawki mitralnej o etiologii reumatycznej, niemających wszczepionych zastawkowych protez mechanicznych lub biologicznych, i pacjentów niepoddanych zabiegom naprawczym zastawki mitralnej.

Migotanie przedsionków jest skutkiem strukturalnej i elektrofizjologicznej przebudowy tkanki przedsionków, która prowadzi do utraty synchronicznego powstawania i przewodzenia impulsów elektrycznych w kardiomiocytach przedsionków. Takie zmiany stru...

Rozpoznania migotania przedsionków dokonuje się na podstawie zapisu elektrokardiograficznego.

Zalecenia klasy I

U każdego pacjenta z rozpoznaniem migotania przedsionków należy oszacować ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych – bezwzględne indywidualne ryzyko udaru oraz krwawień. Należy omówić z pacjentem zagrożenie zatorowe wynikające z arytmii oraz możliwości terapii przeciwkrzepliwej. W decyzjach terapeutycznych trzeba brać pod uwagę wolę i preferencje pacjenta.