ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Egzamin z medycyny
Codziennie zdajesz egzamin z medycyny
Pytania przygotowała dr hab. n. med. Małgorzata Kołodziejczak
Ten dział jest wzorowany na pytaniach z trzeciego etapu egzaminu USMLE® (United States Medical Licensing Examination®). USMLE® jest trójstopniowym egzaminem, którego pierwsze dwa etapy zdawane są podczas studiów, natomiast ostatni, trzeci etap – zwykle podczas rezydentury. W Stanach Zjednoczonych pozytywny wynik tego egzaminu jest warunkiem uzyskania licencji na wykonywanie zawodu lekarza. Taka metoda sprawdzania wiedzy i umiejętności jest najbardziej wartościowa w edukacji medycznej. Stosuje ją również American Board of Internal Medicine® – instytucja przeprowadzająca w Stanach Zjednoczonych egzamin specjalizacyjny z chorób wewnętrznych. Do takiej formy zadawania pytań dąży się także podczas przygotowania egzaminów specjalizacyjnych w Polsce.
1. 31-letni mężczyzna zgłosił się do szpitalnego oddziału ratunkowego (SOR) z powodu silnego bólu w odbycie i niewielkiego krwawienia świeżą krwią nasilającego się po defekacji. Dolegliwości zaczęły się tydzień temu po oddaniu twardego stolca. Pacjent nie gorączkuje. Stan ogólny dobry, brzuch miękki, bez oporów, bez objawów otrzewnowych. W badaniu per rectum stwierdza się ostrą szczelinę odbytu. Jakie będzie najwłaściwsze postępowanie w tym przypadku?
a. Przyjęcie na oddział chirurgiczny i przeprowadzenie operacji w trybie pilnym
b. Wyznaczenie pacjentowi terminu kolonoskopii
c. Wyznaczenie pacjentowi planowej operacji
d. Zaordynowanie leczenia zachowawczego (dieta przeciwzaparciowa, antagoniści kanałów wapniowych w postaci maści działających miejscowo) i skierowanie na wizytę kontrolną do przyszpitalnej poradni chirurgicznej
e. Przyjęcie do szpitala i wykonanie dywulsji odbytu
Komentarz:
Leczeniem z wyboru w ostrej szczelinie odbytu jest postępowanie zachowawcze, polegające na tzw. farmakologicznej sfinkterotomii, czyli obniżeniu napięcia mięśnia zwieracza wewnętrznego za pomocą leków działających miejscowo. Do takich leków należą m.in. antagoniści kanałów wapniowych w postaci maści działających miejscowo, np. 2% diltiazem. Niezbędne są też zalecenia dietetyczne (dużo płynów, dieta wysokobłonnikowa).
Operację szczeliny, związaną z przecięciem mięśnia zwieracza wewnętrznego i możliwym powikłaniem pooperacyjnym w postaci nietrzymania gazów, wykonuje się u wyselekcjonowanej grupy pacjentów, u których leczenie zachowawcze jest nieskuteczne.
Diagnostyki endoskopowej (rektoskopii, kolonoskopii) nie wykonuje się w ostrym stanie choroby, gdyż samo przygotowanie do tych badań może nasilić stan zapalny. Badania te należy wykonać u pacjenta po ustąpieniu stanu zapalnego.2. 22-letnia kobieta...