Artykuł ten rozpoczyna serię kilku prac dotyczących problematyki wskazań do skierowania chorego do poszczególnych specjalistów.

Zbyt późne skierowanie pacjenta do specjalisty może zaprzepaścić realne możliwości wykrycia choroby i jej wyleczenia, ale z kolei zbyt pochopne zlecanie konsultacji ogranicza dostęp do specjalisty osobom, które rzeczywiście potrzebują jego opieki.

W codziennej praktyce spotyka się przykłady zarówno zbyt późnego, jak i niezasadnego skierowania do nefrologa. Te pierwsze dotyczą głównie chorych wymagających pilnego rozpoczęcia leczenia nerkozastępczego, te drugie natomiast osób we wczesnych stadiach przewlekłej choroby nerek z GFR między 45 a 60 ml/min/1,73 m² (tab. 1), bez dodatkowych cech tej choroby, takich jak zwiększone wydalanie albumin czy białkomocz.

Zasadne skierowanie chorego do nefrologa

Na podstawie zaleceń National Institute for Health and Care Excellence (NICE) i Kidney Disease Improving Global Outcomes (KDIGO) opracowano listę przypadków, w których należy rozważyć skierowanie chorego do nefrologa.

1. Skieruj do nefrologa każdą osobę z GFR <30 ml/min/1,73 m²

U osób z GFR <30 ml/min/1,73 m² istnieje duże ryzyko, że wystąpi w najbliższym czasie potrzeba rozpoczęcia leczenia nerkozastępczego. Stwierdza się u nich również powikłania, takie jak zaburzenia elektrolitowe, zaburzenia gospodarki wapniowo-fosforanowej czy niedokrwistość, które wymagają specja-listycznego leczenia. Istnieją obserwacje potwierdzające, że opieka nefrologa u osób z GFR <30 ml/min/1,73 m² przedłuża ich życie. Gdy chorzy ci zostaną odpowiednio wcześnie skierowani do nefrologa, można bez pośpiechu wybrać metodę leczenia nerkozastępczego oraz odpowiedni moment jego rozpoczęcia. W przypadku zakwalifikowania do leczenia nerkozastępczego można wytworzyć operacyjnie przetokę tętniczo-żylną. Zalecenia NICE¹ i KDIGO² są zgodne w kwestii skierowania do nefrologa chorego z GFR <30 ml/min/1,73 m².