ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Przypadek kliniczny
Przypadek olbrzymiego perlaka ucha środkowego
dr n. med. Piotr Pietkiewicz
dr n. med. Krzysztof Kuśmierczyk
dr n. med. Jarosław Miłoński
lek. Joanna Michalska
lek. Anna Jałocha-Kaczka
prof. dr hab. n. med. Jurek Olszewski
OPIS PRZYPADKU
Mężczyzna, lat 51, został przyjęty do Kliniki Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii w trybie pilnym z powodu silnych dolegliwości bólowych ucha lewego i lewej połowy głowy, ropnych wycieków z ucha lewego, pogorszenia słuchu tego ucha oraz zawrotów głowy i zaburzeń równowagi.
Dolegliwości stopniowo nasilały się od około 2 tygodni i towarzyszyła im gorączka do 40°C. Chory ambulatoryjnie był leczony antybiotykiem, przyjmował cefuroksym.
Uprzednio nie przebył żadnych operacji ucha, wycieki z niego występowały okresowo od kilkunastu lat. Pacjent leczony były wówczas zachowawczo.
W badaniu otoskopowym stwierdzono: przewód słuchowy zewnętrzny lewy wypełniony wydzieliną ropną, po odessaniu i oczyszczeniu uwidoczniono twór polipowaty wypełniający prawie w całości przewód słuchowy.
Ucho prawe: przewód słuchowy zewnętrzny szeroki, błona bębenkowa szaromatowa bez cech stanu zapalnego. Oczopląs samoistny nieobecny. Próby statyczno-dynamiczne – chwianie się we wszystkich kierunkach, bez zaznaczonej lateralizacji. Objawy oponowe ujemne.
W badaniu metodą tomografii komputerowej kości skroniowej opisano (ryc. 1): po stronie lewej cała jama bębenkowa wypełniona nieprawidłową tkanką, mogącą odpowiadać wydzielinie/ziarninie zapalnej; w jej obrębie zarysowują się kosteczki słuchowe; w tym badaniu ich obraz, kształt nie są prawidłowe, jednak ich zobrazowanie może być nieprecyzyjne z powodu otaczających zmian zapalnych; wyrostek sutkowaty z cechami sklerotycznej przebudowy kostnej, całkowicie bezpowietrzny, z ubytkiem w jego górnej części, również wypełnionym nieprawidłową tkanką, od strony tylnego dołu czaszki brak tylnej ściany wyrostka na obszarze około 12 × 8 mm; w tym miejscu widoczne uwypuklenie zarysu opony twardej na poziomie zatoki esowatej – prawdopodobne szerzenie się procesu chorobowego, ściana zatoki od strony jamy czaszki bez widocznych cech uszkodzenia; struktury tylnego dołu czaszki bez widocznych zmian patologicznych; rezerwa płynowa przymózgowa w tylnym dole czaszki zachowana.