W kolejnym artykule z cyklu dotyczącego profesjonalizmu lekarskiego i kompetencji społecznych przedstawimy zarys problematyki związanej ze zdrowiem lekarza i jego rodziny, zachęcając Czytelników zarówno do przemyślenia własnej postawy w tym zakresie, jak i do przeanalizowania istniejących regulacji profesjonalnych.

CELE ARTYKUŁU

Po przeczytaniu artykułu Czytelnik powinien:

• potrafić przedyskutować problematykę leczenia rodzin i osób bliskich
• rozumieć negatywne konsekwencje leczenia samego siebie
• potrafić przeanalizować znaczenie zdrowia lekarza dla bezpieczeństwa jego pacjentów
• potrafić przeanalizować znaczenie prezentowania przez lekarza właściwych postaw prozdrowotnych
• rozumieć znaczenie poznawania lokalnych i zagranicznych regulacji profesjonalnych
  
  

Znana nam wszystkim łacińska sentencja: „Medice, cura te ipsum”, pojawiająca się już w Ewangelii wg św. Łukasza (4:23), zwraca naszą uwagę na problematykę związaną ze zdrowiem samego lekarza. Tym krótkim artykułem chcemy zachęcić Czytelników do refleksji nad kilkoma aspektami tego zagadnienia, jednocześnie pokazując odmienności w podejściu do omawianego problemu występujące pomiędzy różnymi krajami. Ten drugi aspekt staje się szczególnie istotny w dobie globalizacji, coraz częstszych wyjazdów na praktyki i szkolenia oraz podejmowania pracy za granicą.

Jak zawsze, kiedy zajmujemy się problematyką związaną z profesjonalizmem lekarskim, powinniśmy w jasny sposób ustalić punkt odniesienia będący samą definicją profesjonalizmu. W poprzednich artykułach naszego cyklu zaproponowaliśmy, by przy braku ustalonej definicji narodowej, posługiwać się bardzo zwartą i jednocześnie wyczerpującą definicją opublikowaną w 2005 r. przez Royal College of Physicians, według której profesjonalizm to „zespół wartości, zachowań i wzajemnych relacji, które stanowią podstawę zaufania, jakim społeczeństwo obdarza lekarzy”.¹ Z definicją tą wiąże się też pojęcie profesjonalizmu ukierunkowanego na pacjenta (patient-centred professionalism), czyli działanie w najlepszym interesie pacjenta, w zgodzie z jego decyzjami i wyborami oraz w partnerstwie z pacjentem, który jest traktowany przez lekarza w sposób holistyczny.²

Tym razem zastanowimy się nad tym, jak w te definicje wpisują się dwie bardzo specyficzne grupy pacjentów – sami lekarze oraz ich rodziny i bliscy.

Leczenie rodziny i bliskich

Podejście do leczenia rodziny w Polsce i za granicą różni się diametralnie. Temat ten podejmujemy często ze studentami w czasie zajęć z profesjonalizmu, pytając tych z nich, którzy pochodzą z rodzin lekarskich, o to, jakie widzą wady i zalety taki...