Wstęp

Czasami oczywiste odpowiedzi wydają się nam zbyt banalne, aby je wziąć pod uwagę. Ponadto wyniki badań obrazowych mogą bardzo pomóc, ale również osłabić czujność, nie mówiąc o pokierowaniu na ślepy tor. Przedstawiamy Państwu opis przypadku pacjentki, która została poddana wybitnie szerokiej diagnostyce trwającej 10 tygodni, a rozpoznanie można było postawić de facto pierwszego dnia w ramach badań obrazowych zlecanych przez SOR.

Opis przypadku

Szpitalny oddział ratunkowy

Na SOR szpitala miejskiego zgłosiła się 64-letnia kobieta z podejrzeniem zakrzepicy żył głębokich; stan ogólny pacjentki był dobry. Głównym powodem zgłoszenia się do szpitala był znaczny obrzęk kończyny dolnej lewej.

W wywiadzie ustalono, że pacjentka dotąd leczyła się wyłącznie z powodu nadciśnienia tętniczego o wysokich wartościach. Z tego powodu przyjmowała stale enalapryl, indapamid i metoprolol. Chora podawała również wieloletni nikotynizm.

W chwili przyjęcia nie zgłaszała dolegliwości, takich jak bóle w klatce piersiowej, duszność, gorączka, uczulenia.

Pacjentka była przytomna. Uwagę zwracały cechy maskulinizacji.

Z odchyleń od stanu prawidłowego stwierdzono brzuch wysklepiony powyżej poziomu klatki piersiowej, tkliwy w podbrzuszu, z oporem w lewym śródbrzuszu. Lewa kończyna dolna była obrzęknięta z wzmożonym napięciem tkanek. Nie stwierdzono cech niedokrwienia tej kończyny. Również czucie w jej obrębie było w pełni zachowane.

Badanie dopplerowskie żył kończyn dolnych (pomimo obniżenia jego jakości ze względu na znaczny obrzęk) nie uwidoczniło cech zakrzepicy żył głębokich.

W badaniu USG jamy brzusznej wykonanym w ramach konsultacji na SOR, pomimo trudnych warunków badania, stwierdzono: prawidłową echostrukturę wątroby; prawidłowe położenie i wielkość nerek, jednak z poszerzeniem lewego układu kielichowo-miedniczkowego (prawy w normie); prawe pole nadnerczowe bez nieprawidłowych odbić; w lewym polu nadnerczowym torbielowato-lita zmiana o wymiarach około 94 × 62 mm z podejrzeniem guza i wskazaniem do dalszej diagnostyki w trybie planowym; pęcherz moczowy był pusty; nie stwierdzono wolnego płynu w jamie brzusznej. Trzustka i śledziona były niedostępne badaniu USG. Nie do oceny były także aorta i okolica okołoaortalna.

Pacjentkę przyjęto na oddział chorób wewnętrznych ze wstępnym rozpoznaniem obrzęku limfatycznego kończyny dolnej lewej z podejrzeniem procesu rozrostowego.

W badaniach laboratoryjnych w chwili przyjęcia na oddział stwierdzono: dimer D 1586 ng/ml; kreatynina 1,25 mg/dl; hemoglobina 11,5 g/dl; erytrocyty 4,15 M/μl; MCV 92,6 fl; białko C-reaktywne (CRP) 53.