Opis przypadku

53-letni mężczyzna zgłosił się do izby przyjęć szpitala z powodu duszności oraz bólu w klatce piersiowej. Od kilku tygodni utrzymywały się stany podgorączkowe, bóle okolicy lędźwiowej oraz nasilało się osłabienie.

W badaniu przedmiotowym stwierdzono: oddech 17/min, nad polami płucnymi szmer oddechowy pęcherzykowy prawidłowy, czynność serca miarowa 98/min, zgodna z tętnem na tętnicy promieniowej, ciśnienie tętnicze 145/87 mmHg, brzuch tkliwy, perystaltyka zachowana, obrzęk podudzi. Badanie elektrokardiograficzne poza przyspieszeniem rytmu zatokowego ujawniło blok prawej odnogi pęczka Hisa oraz głębokie załamki S w I i aVL.

Badania laboratoryjne wykazały: WBC (leukocyty) 11,5 tys./μl, RBC (erytrocyty) 5,03 mln/μl, Hg (hemoglobina) 15 g/dl, stężenie CRP (białka C-reaktywnego) 17 mg/l, podwyższone stężenie dimerów D >10 tys. ng/ml, troponina I 0,45 μg/l, poziom kreatyniny 1,32 mg/dl. W badaniu ogólnym moczu stwierdzono krwinkomocz. Chory dotychczas nie był leczony z innych powodów. Objawy klinicznie oraz wyniki badań dodatkowych sugerowały zatorowość płucną. W trybie pilnym wykonano RTG klatki piersiowej, które poza śladową ilością płynu w jamach opłucnowych nie wykazało odchyleń od normy.

1. Jaką rolę w diagnostyce zatorowości płucnej odgrywa obecnie badanie radiograficzne?

a. Pozwala na potwierdzenie zatorowości – cechuje się wysoką czułością

b. Pozwala na wykluczenie zatorowości – cechuje się wysoką swoistością

c. Pozwala na wykrycie innych zmian o podobnych objawach klinicznych

Badanie radiograficzne klatki piersiowej nie pozwala potwierdzić ani wykluczyć zatorowości płucnej. Objawy mogące towarzyszyć zatorowości płucnej to: powiększenie sylwetki serca z przewagą prawej komory, płyn w jamach opłucnowych, poszerzenie tętn...