ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Wpływ na HDL-C
HDL to frakcja lipoprotein o ochronnym wpływie przeciwmiażdżycowym, co wynika z ich działań antyoksydacyjnego, przeciwzapalnego, naczyniorozkurczającego i przeciwzakaźnego. HDL odgrywają także rolę w procesach naprawy śródbłonka i odbierania cholesterolu zakumulowanego w tkankach.42 Stężenie HDL-C koreluje ujemnie ze stężeniem utlenowanych LDL,43 ekspresją molekuł adhezyjnych44 i stężeniem VII czynnika krzepnięcia.45 W badaniu Myocardial Ischemia Reduction with Acute Cholesterol Lowering (MIRACL)46 stężenie HDL-C jako jedyny parametr lipidogramu było czynnikiem rokowniczym u osób z ostrymi zespołami wieńcowymi leczonych statynami. Jeśli w istocie za redukcję ryzyka sercowo-naczyniowego pod wpływem statyn odpowiada wyłącznie ich wpływ na lipidy, to należałoby oczekiwać, że leki tej grupy, które w największym stopniu korygują profil lipidowy, są również najskuteczniejsze klinicznie. Spośród statyn rosuwastatyna w największym stopniu zwiększa stężenie HDL-C, a atorwastatyna w najmniejszym. Niemniej jednak w badaniu MIRACL to właśnie atorwastatyna silnie zmniejszająca stężenie LDL-C i tylko w minimalnym stopniu wpływająca na stężenie HDL-C w znaczącym stopniu redukowała ryzyko niekorzystnego przebiegu u osób z ostrymi zespołami wieńcowymi zaledwie po 6 tygodniach leczenia.46
Pleotropowe działania innych leków hipolipemizujących
Należy zauważyć, że również inne grupy leków hipolipemizujących mają działania pleotropowe. Wśród nich można wymienić przede wszystkim agonistów różnych typów receptorów aktywowanych proliferatorami peroksysomów (PPAR), którzy wpływają też na kontrolę gospodarki lipidowej i węglowodanowej. Agoniści PPARα (fenofibrat, gemfibrozil), czyli fibraty o działaniu hipolipemizującym, i agoniści PPARγ (pioglitazon, rosyglitazon), czyli tiazolidynediony o działaniu przeciwcukrzycowym, mają działanie przeciwzapalne niezależne od wpływu na lipidy. Aktywacja PPARα może blokować geny reakcji zapalnej, co prowadzi do zmniejszenia wytwarzania IL-6 i cyklooksygenazy.47 Aktywacja tego typu receptorów prowadzi także do zmniejszonej aktywności monocytowego i makrofagalnego czynnika tkankowego. W hepatocytach aktywacja PPARα powoduje zmniejszenie ekspresji fibrynogenu stymulowanej IL-6.45 Aktywacja PPARγ prowadzi natomiast do zablokowania wytwarzania czynnika martwicy guzów α i innych cytokin prozapalnych. Innym skutkiem aktywacji tego typu PPAR jest nasilenie ekspresji adiponektyny, która zwiększa wrażliwość tkanek na insulinę i blokuje szlaki regulacji prozapalnej. Wykazano, że rosyglitazon znacząco zmniejsza stężenie CRP i może poprawiać stabilność blaszek miażdżycowych.48 W badaniach na zwierzętach agoniści receptorów PPARγzmniejszali zawartość pasm tłuszczowych w naczyniach niezależnie od redukcji stężeń glukozy.47 Tiazolidinediony zmniejszają także ekspresję inhibitora-1 aktywatora plazminogenu w ludzkich adipocytach.48
Wnioski
W badaniach klinicznych zaobserwowano 30% redukcję ryzyka powikłań choroby wieńcowej podczas leczenia statynami. Leki tej grupy silniej niż inne leki hipolipemizujące zmniejszają stężenie LDL-C i mają jeszcze dodatkowe działania, które wydają się dostarczać innych korzyści. Opisane w artykule pleotropowe działania statyn dodatkowo, a może przede wszystkim, decydują o tym, że leki tej grupy zmniejszają także ryzyko choroby Alzheimera i raka jelita grubego.11 Co prawda pleotropowe działania statyn nadal wzbudzają sceptycyzm, rośnie jednak liczba dowodów na poparcie tezy, że część działań statyn jest niezależna od ich wpływu na lipidy. Z drugiej strony badania naukowe dowodzą, że istnieje niezależne od wpływu na lipidy zagrożenie zwiększeniem ryzyka sercowo-naczyniowego, jeśli statyny zostaną odstawione.
Niezbędne jest przeprowadzenie dużych, randomizowanych, kontrolowanych badań, aby ustalić, czy pleotropowe działania statyn niezależnie od ich wpływu na lipidy mają znaczenie dla efektów klinicznych leków tej grupy. Optymalne byłoby skonstruowanie takiego projektu badawczego, w ramach którego różne statyny i inne leki hipolipemizujące w dawkach dobranych tak, aby uzyskać podobne wartości stężenia LDL-C, powinny zostać przebadane pod względem wpływu na procesy zapalne, zakrzepicę, czynność śródbłonka, stabilność blaszek miażdżycowych i biomarkery procesów zależnych od rodników tlenowych. Natomiast ocena działania statyn na podstawie obserwacji skutków ich odstawienia może być prowadzona w dalszym ciągu tylko na modelach zwierzęcych, gdyż tego typu eksperymenty z udziałem ludzi należy uznać za nieetyczne.
Kolejnym zagadnieniem wymagającym wyjaśnienia jest to, czy pleotropowe działania statyn są zależne od dawki. Nie przeprowadzono kontrolowanych badań, w których oceniano by ten problem, czyli mierzono stężenie biomarkerów różnych procesów i aktywność płytek podczas stosowania statyn w różnych dawkach. Wyjaśnienie opisanego zagadnienia jest ważne dla rozstrzygnięcia, czy korzystniejsza jest terapia z zastosowaniem statyn w dużych dawkach, czy też w mniejszych dawkach w połączeniu z innymi interwencjami hipolipemizującymi (określane jako redukcja ekspozycji na statyny), tak aby osiągnąć to samo docelowe stężenie LDL-C.
Podsumowując dostępne informacje, należy uznać, że prawdopodobnie statyny zmniejszają ryzyko sercowo-naczyniowe także w innych mechanizmach niż zmniejszenie stężenia LDL-C. W związku z tymi mechanizmami leki te mogą okazać się przydatne w leczeniu choroby Alzheimera, schorzeń reumatycznych, nadciśnienia tętniczego i innych zaburzeń czynności śródbłonka. Trzeba się też liczyć ze zwiększeniem ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych, zwłaszcza u osób ze stanem zapalnym lub ostrymi zespołami wieńcowymi, jeśli leczenie statynami zostanie przerwane intencjonalnie w ramach okresowej przerwy lub jest skutkiem nieprzestrzegania przez pacjenta zaleceń dotyczących farmakoterapii.
Terapia statynami jest bardzo bezpieczna, jeśli prowadzony jest odpowiedni nadzór.49,50 Leki te powinny być stosowane u wszystkich osób zagrożonych chorobami na podłożu zmian miażdżycowych w naczyniach.