Pierwszy dyżur
Jak rozpocząć leczenie farmakologiczne nadciśnienia tętniczego?
prof. dr hab. n. med. Dariusz Moczulski
Wprowadzenie
Nadciśnienie tętnicze (NT) rozpoznajemy, gdy wartość skurczowego ciśnienia tętniczego w dwóch pomiarach (każdy wykonany innego dnia) wynosi dwukrotnie ≥140 mmHg lub analogicznie dwa razy zbadane ciśnienie rozkurczowe osiąga wartość ≥90 mmHg. Do zdiagnozowania nadciśnienia tętniczego nie musi być podwyższone ciśnienie skurczowe i rozkurczowe. Wystarczy, że podwyższona jest jedna z tych wartości. Po rozpoznaniu NT powinno się rozpocząć jego leczenie farmakologiczne.
Od jakich leków rozpocząć terapię nadciśnienia tętniczego?
Leczenie nadciśnienia tętniczego rozpoczynamy od jednego leku z czterech podstawowych grup:
- diuretyków tiazydowych lub tiazydopodobnych (np. hydrochlorotiazyd, indapamid)
- antagonistów kanału wapniowego z grupy pochodnych dihydropirydyny (np. amlodypina, lacydypina)
- inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę (np. ramipryl, peryndopryl) albo leków z grupy antagonistów receptora dla angiotensyny (np. losartan, walsartan, telmisartan). Leki z grupy antagonistów receptora dla angiotensyny należy stosować u osób, u których po rozpoczęciu leczenia inhibitorem ACE pojawił się suchy kaszel. Nie powinno się jednak łączyć sartanów z inhibitorem ACE.
Wybór jednej z czterech grup jest dowolny. Nie udowodniono przewagi żadnej z nich nad pozostałymi trzema.
