Opis przypadku

75-letni mężczyzna zgłosił się do poradni chirurgicznej z powodu rozpoznanego w badaniu ultrasonograficznym tętniaka aorty brzusznej. Badanie zlecił lekarz podstawowej opieki zdrowotnej w celu wyjaśnienia dolegliwości dyzurycznych. Chory skarżył się na okresowe krótkotrwałe bóle w podbrzuszu, nasilające się w trakcie mikcji. Pacjent odnotował zwiększenie częstości oddawania moczu i odczucie niepełnej mikcji. Dolegliwości pojawiły się ok. 4 lat wcześniej, ale początkowo były przez niego ignorowane. Przeprowadzone badanie USG uwidoczniło: niepowiększoną wątrobę bez zmian ogniskowych, pęcherzyk żółciowy bez ech wewnętrznych, nieposzerzone drogi żółciowe oraz jednorodne trzustkę i śledzionę. Obie nerki były położone nisko; zachowana warstwa korowa. Nie stwierdzono cech kamicy i zastoju w UKM. Pęcherz moczowy był słabo wypełniony. Odnotowano powiększenie gruczołu krokowego – trzeci płat wpuklał się do światła pęcherza. Aorta w okolicy rozwidlenia była poszerzona do 66 mm z warstwową skrzepliną przyścienną o grubości do 30 mm. Zaobserwowano nieostre boczne zarysy tętniaka (krwiak?; ryc. 1). Chory był w stanie ogólnym dobrym. W badaniu przedmiotowym stwierdzono: oddech 16/min, nad polami płucnymi szmer oddechowy pęcherzykowy prawidłowy, miarową czynność serca 67/min (zgodną z tętnem na tętnicy promieniowej), ciśnienie tętnicze 155/90 mmHg, brzuch niebolesny z wyczuwalnym oporem w podbrzuszu oraz zachowaną perystaltykę. Badanie elektrokardiograficzne ujawniło blok prawej odnogi pęczka Hisa. Badania laboratoryjne wykazały: WBC (leukocyty) 10 500/μl, RBC (erytrocyty) 4,9 mln/μl, Hg (hemoglobina) 14 g/dl, stężenie CRP (białka C-reaktywnego) 12 mg/l, stężenie dimerów D <5000 ng/ml, troponina I 0,45 μg/l, stężenie kreatyniny 1,1 mg/dl. W badaniu ogólnym moczu stwierdzono niewielki krwinkomocz. Dotychczas chory był leczony z powodu nadciśnienia i choroby wieńcowej.