Konsultacje

Zastosowanie kinezjotapingu w praktyce fizjoterapeutycznej

dr n. med. Natalia Kuciel, fizjoterapeuta

Katedra i Zakład Rehabilitacji, Wydział Lekarski Kształcenia Podyplomowego, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu

Adres do korespondencji: dr n. med. Natalia Kuciel, Katedra i Zakład Rehabilitacji, Wydział Lekarski Kształcenia Podyplomowego, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, ul. Borowska 213, 50-556 Wrocław; e-mail: nataliakuciel@interia.pl

Kinezjotaping to metoda polegająca na naklejaniu na ciało pacjenta elastycznego plastra. Wykorzystuje się ją powszechnie w praktyce fizjoterapeutycznej jako terapię samodzielną lub jako uzupełnienie innych metod terapeutycznych. Znalazła zastosowanie w większości specjalności medycznych, w szczególności w ortopedii, traumatologii, neurologii, pediatrii, onkologii oraz w ginekologii i położnictwie.

Wprowadzenie

Prekursorem metody jest dr Kenzo Kase – japoński chiropraktyk, który w latach 70. XX w. w odpowiedzi na niewielkie efekty i ograniczenia ówczesnej rehabilitacji opracował rodzaj elastycznego plastra. Sztywna taśma, którą stosował wówczas w swojej pracy, nie sprostała oczekiwaniom pacjentów. Po naklejeniu skarżyli się oni na dyskomfort i ograniczenia związane z jej specyfiką. Dr Kase postanowił stworzyć metodę terapii z plastrem bardziej przyjaznym dla użytkownika, który mógłby być stosowany przez długi czas i z wykorzystaniem potencjału procesów samonaprawczych organizmu. Kolejnym celem jego poszukiwań było, aby nowa metoda plastrowania podtrzymała efekty kompleksowej terapii stosowanej w wybranych dysfunkcjach narządu ruchu. Elastyczną taśmę Kinesio Tex zaprezentowano po raz pierwszy na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu w 1988 r.1,2 W 1994 r. powstało Kinesio Taping Association International (KTAI), które przyczyniło się do upowszechnienia metody na całym świecie oraz rozwoju badań naukowych w tym zakresie.

Budowa plastra i jego oddziaływanie na tkanki

Oryginalnym plastrem elastycznym jest Kinesio Tex (certyfikat jakości CE). Ma on właściwości podobne do właściwości skóry w zakresie ciężaru właściwego, grubości oraz rozciągliwości (140% początkowego rozciągnięcia). W przeciwieństwie do sztywnej taśmy nie ogranicza zakresu ruchomości, zatem pacjent nie musi unikać żadnych aktywności ruchowych w związku z jego założeniem. Plaster jest wodoodporny – nie ma przeciwwskazań do stosowania go w środowisku wodnym. Woda natomiast nie zaburza jego oddziaływania na tkanki położone poniżej i może on pozostać na skórze przez kolejne dni. Elastyczny Kinesio Tex zbudowany jest z bawełny i kopolimeru akrylowego aktywowanego na skórze za pomocą ciepła. Nie zawiera środków farmakologicznych oraz lateksu. Jego powierzchnia nie jest jednolita, ale pofałdowana, co umożliwia skórze pod nim brać udział w procesach termoregulacyjnych. Plaster jest barwiony naturalnymi barwnikami, a jego kolor nie ma znaczenia dla terapii (ryc. 1).1

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Budowa plastra i jego oddziaływanie na tkanki

Oryginalnym plastrem elastycznym jest Kinesio Tex (certyfikat jakości CE). Ma on właściwości podobne do właściwości skóry w zakresie ciężaru właściwego, grubości oraz [...]

Przygotowanie pacjenta

Terapię przeprowadza się po wcześniej przeprowadzonym badaniu podmiotowym oraz przedmiotowym. Sposób założenia taśmy dobierany jest na podstawie specyfiki dysfunkcji oraz po [...]

Przykłady zastosowania plastrów Kinesio Tex

Elastyczne plastry mogą być stosowane w uszkodzeniach górnego motoneuronu w celu poprawy zakresu ruchomości stawów, zmniejszenia spastyczności mięśni, torowania prawidłowych wzorców postawy i wzorca [...]

Podsumowanie

Kinezjotaping wykorzystywany jest w wielu dziedzinach medycyny. Bez wątpienia w największych stopniu wspiera procesy regeneracyjne w ortopedii i medycynie sportowej, ale obecnie coraz chętniej sięga [...]

Do góry