Diagnostyka laboratoryjna

Badania laboratoryjne stosowane w ostrym zespole wieńcowym

dr n. med. Marcin Wełnicki

III Klinika Chorób Wewnętrznych i Kardiologii, II Wydział Lekarski Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

I Oddział Kliniczny Wewnętrzny, Międzyleski Szpital Specjalistyczny w Warszawie

Adres do korespondencji: dr n. med. Marcin Wełnicki, I Oddział Kliniczny Wewnętrzny, Międzyleski Szpital Specjalistyczny, ul. Bursztynowa 2, 04-749 Warszawa

Według nowych wytycznych European Society of Cardiology rozpoznanie zawału serca jest możliwe w przypadku stwierdzenia ostrego uszkodzenia miokardium przy jednoczesnych dowodach na jego ostre niedokrwienie. W diagnostyce zawału serca preferuje się korzystanie z wysokoczułych troponin sercowych (hs-cTn). Niemniej nie wolno zapominać o innych badaniach, takich jak: morfologia krwi, koagulogram, lipidogram, oznaczenie stężenia potasu, sodu oraz magnezu, kreatyniny i mocznika oraz glukozy.

Wprowadzenie

Według raportu powstałego na podstawie informacji z Narodowej Bazy Danych Zawałów Serca (AMI-PL 2009-2012) ostry zespół wieńcowy (OZW) był przyczyną blisko 80 000 hospitalizacji w 2012 roku. Współczynnik zachorowalności na zawał serca w latach 2009-2012 wynosił około 260 przypadków na 100 000 mieszkańców rocznie, śmiertelność wewnątrzszpitalna od 2,5% w grupie 39-45 lat do 20% wśród osób po 85 r.ż. i była niezależna od płci.1 Warto zaznaczyć, że wewnątrzszpitalne ryzyko zgonu z powodu zawału serca jest wyraźnie niższe – wynosi około 10% – niż ryzyko w kolejnych miesiącach, które sięga 19,5% w pierwszym roku po zawale oraz 28% w ciągu pierwszych 3 lat. Bardzo istotna dla ryzyka zgonu jest zastosowana terapia – w pierwszym roku po zawale serca umiera do 12% osób leczonych inwazyjnie i aż do 38% osób leczonych zachowawczo, po 3 latach od zawału do 19,5% leczonych inwazyjnie i do 50% leczonych zachowawczo.1

O strategii leczenia decyduje nie tylko trafność rozpoznania, lecz także czas, w jakim zostało ono ustalone. Sytuacja wydaje się dość prosta w przypadku ostrych zespołów wieńcowych z uniesieniem odcinka ST (STEMI – ST elevation myocardial infarction), kiedy decyduje zestawienie objawów klinicznych i zapisu EKG.2 W przypadku zespołów wieńcowych bez uniesienia odcinka ST (nSTEMI – non-STEMI) decydujące znaczenie mają jednak często wyniki badań laboratoryjnych – oznaczenie markerów martwicy miokardium.3 Według nowej definicji zawału serca rozpoznanie to można ustalić w przypadku stwierdzenia ostrego uszkodzenia miokardium (kryteria laboratoryjne) w przebiegu ostrego niedokrwienia miokardium (kryteria kliniczne, elektrokardiograficzne lub obrazowe).4 Rozpoznanie zawału serca niestety nawet dziś nie zawsze jest oczywiste i jednoznaczne.

Podejrzenie ostrego zespołu wieńcowego

Typowe dolegliwości wieńcowe scharakteryzował już w XVIII wieku William Heberden Starszy. W jednym ze swoich dzieł opisał ból, który zwykle pojawia się w trakcie spaceru (typowo przy spacerze pod górę, zwłaszcza zaraz po posiłku) i wiąże z dojmują...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

IV uniwersalna definicja zawału serca

W sierpniu 2018 roku opublikowano nową, IV zunifikowaną definicję zawału serca. Główną zmianą w stosunku do poprzedniej definicji jest wyodrębnienie uszkodzenia miokardium przewlekłego [...]

Typy zawałów serca

Ostre uszkodzenie miokardium w przebiegu jego ostrego niedokrwienia spełnia definicję zawału serca, nie różnicuje jednak jego patofizjologicznego mechanizmu.4 Z patofizjologicznego punktu widzenia wyróżniamy [...]

Zastosowanie oznaczeń troponin sercowych w praktyce

Od 2015 roku, to jest od publikacji ostatnich wytycznych dotyczących postępowania w nSTEMI, w diagnostyce zawału serca preferuje się korzystanie z wysokoczułych troponin sercowych [...]

Znaczenie innych markerów martwicy miokardium

Pomimo licznych markerów martwicy miokardium innych niż troponiny sercowe w 2015 roku w wytycznych Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego/European Society of Cardiology wspominano tylko o mioglobinie, [...]

Inne badania laboratoryjne

Diagnostyka zawału serca wymaga przede wszystkim potwierdzenia współistnienia uszkodzenia i niedokrwienia miokardium. W tym kontekście narzędziem z wyboru jest oznaczenie stężenia troponin sercowych i ewentualna [...]

Podsumowanie

Według opublikowanej w sierpniu 2018 roku nowej, IV definicji zawału serca do jego rozpoznania konieczne jest współistnienie uszkodzenia i cech niedokrwienia miokardium. O uszkodzeniu [...]

Do góry