ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Przypadek kliniczny
Szybko postępujące lub nagłe pogorszenie mobilności (off legs) – studium przypadków
dr n. med. Sławomir Tubek1
prof. dr hab. n. med. Małgorzata Sobieszczańska2
- Szybko postępujące lub nagle pogorszenie mobilności (off legs) niejednokrotnie wiąże się ze złym rokowaniem
- Zaburzenie dotyczy głównie osób, które poprzez osłabienie, wyczerpanie albo nasilenie czasowe lub postępujące wcześniej istniejących przewlekłych problemów są niezdolne do samoobsługi w warunkach domowych
- Konieczne jest ustalenie przyczyny zaburzenia, by wybrać metodę postępowania
Szybko postępujące lub nagłe pogorszenie mobilności stanowi częstą przyczynę przywożenia pacjentów na szpitalne oddziały ratunkowe i hospitalizacji. Angielski zwrot „off legs” można w języku polskim określić jako „ścięcie z nóg” czy „odjęcie nóg”. O tym, że jest to problem społeczny i ekonomiczny, świadczy artykuł z „Financial Times” „Off legs: the epidemic filling up our hospitals” (w wolnym przekładzie „Ścięcie z nóg: epidemia wypełniająca nasze szpitale”)1. Jak stwierdza autorka artykułu, lekarka, o tej epidemii nie uczono nas na studiach, a wiąże się ona ze złym rokowaniem. Są to często tzw. socjalne przyjęcia do szpitala osób bez ostrego problemu medycznego, które poprzez osłabienie, wyczerpanie lub nasilenie czasowe lub postępujące istniejących wcześniej przewlekłych problemów stają się niezdolne do samoobsługi w warunkach domowych. Każdorazowe postępujące lub nagłe pogorszenie mobilności wymaga zdiagnozowania jego przyczyny.
Opis przypadku 1
Kobieta, 71 lat, z rozpoznanym przed rokiem rakiem głowy trzustki została przywieziona na SOR z powodu znacznego osłabienia występującego od kilku dni, które uniemożliwia wstanie z łóżka. Do tego czasu była, mimo wcześniej ustalonego rozpoznania i klinicznych cech progresji choroby (m.in. spadek masy ciała), samodzielna. Pacjentka dwukrotnie wcześniej przechodziła zabieg protezowania dróg żółciowych. W trakcie zabiegów pobierano materiał do badań histopatologicznych. Stwierdzany rak gruczołowy, śluzotwórczy w badaniach histopatologicznych wykazywał cechy nowotworu neuroendokrynnego (typ histologiczny G1, CK AE1/AE3+, Ki67+). Na proponowane wcześniej leczenie w ośrodku onkologicznym pacjentka nie wyrażała zgody.