Przypadek kliniczny

Szybko postępujące lub nagłe pogorszenie mobilności (off legs) – studium przypadków

dr n. med. Sławomir Tubek1
prof. dr hab. n. med. Małgorzata Sobieszczańska2

1Szpitalny Oddział Ratunkowy Szpitala Wojewódzkiego w Opolu

2Katedra Patofizjologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu

Adres do korespondencji: dr n. med. Sławomir Tubek
Szpitalny Oddział Ratunkowy Szpitala Wojewódzkiego, ul. Katowicka 64, 45-064 Opole

  • Szybko postępujące lub nagle pogorszenie mobilności (off legs) niejednokrotnie wiąże się ze złym rokowaniem
  • Zaburzenie dotyczy głównie osób, które poprzez osłabienie, wyczerpanie albo nasilenie czasowe lub postępujące wcześniej istniejących przewlekłych problemów są niezdolne do samoobsługi w warunkach domowych
  • Konieczne jest ustalenie przyczyny zaburzenia, by wybrać metodę postępowania

Szybko postępujące lub nagłe pogorszenie mobilności stanowi częstą przyczynę przywożenia pacjentów na szpitalne oddziały ratunkowe i hospitalizacji. Angielski zwrot „off legs” można w języku polskim określić jako „ścięcie z nóg” czy „odjęcie nóg”. O tym, że jest to problem społeczny i ekonomiczny, świadczy artykuł z „Financial Times” „Off legs: the epidemic filling up our hospitals” (w wolnym przekładzie „Ścięcie z nóg: epidemia wypełniająca nasze szpitale”)1. Jak stwierdza autorka artykułu, lekarka, o tej epidemii nie uczono nas na studiach, a wiąże się ona ze złym rokowaniem. Są to często tzw. socjalne przyjęcia do szpitala osób bez ostrego problemu medycznego, które poprzez osłabienie, wyczerpanie lub nasilenie czasowe lub postępujące istniejących wcześniej przewlekłych problemów stają się niezdolne do samoobsługi w warunkach domowych. Każdorazowe postępujące lub nagłe pogorszenie mobilności wymaga zdiagnozowania jego przyczyny.

Opis przypadku 1

Kobieta, 71 lat, z rozpoznanym przed rokiem rakiem głowy trzustki została przywieziona na SOR z powodu znacznego osłabienia występującego od kilku dni, które uniemożliwia wstanie z łóżka. Do tego czasu była, mimo wcześniej ustalonego rozpoznania i klinicznych cech progresji choroby (m.in. spadek masy ciała), samodzielna. Pacjentka dwukrotnie wcześniej przechodziła zabieg protezowania dróg żółciowych. W trakcie zabiegów pobierano materiał do badań histopatologicznych. Stwierdzany rak gruczołowy, śluzotwórczy w badaniach histopatologicznych wykazywał cechy nowotworu neuroendokrynnego (typ histologiczny G1, CK AE1/AE3+, Ki67+). Na proponowane wcześniej leczenie w ośrodku onkologicznym pacjentka nie wyrażała zgody.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Opis przypadku 2

Kobieta, 74 lata, z zaawansowaną chorobą zwyrodnieniową stawów (zwłaszcza biodrowych oraz kręgosłupa z nasiloną radikulopatią odcinka L-S), samotna, poruszająca się po domu o kulach [...]

Opis przypadku 3

Mężczyzna, 83 lata, samotny, do tej pory zdolny do samoobsługi w obrębie swojego mieszkania. Zakupy, sprzątanie organizowane przez sąsiadów i pracownika socjalnego. Wywiad [...]

Do góry