Cukrzycowa choroba nerek (CChN) rozwija się u około 30% chorych na cukrzycę typu 1 oraz u około 40% chorych na cukrzycę typu 2, co stanowi ogromną liczbę pacjentów na całym świecie. Cukrzycowa choroba nerek jest główną przyczyną schyłkowej niewydolności nerek i konieczności leczenia nerkozastępczego w krajach rozwiniętych. Podstawowym czynnikiem rozwoju CChN jest przewlekła hiperglikemia, a pośród innych sprzyjających jej wystąpieniu wymienia się: nadciśnienie tętnicze, dyslipidemię, palenie tytoniu oraz podłoże genetyczne, które sprawia, że osoby z dodatnim rodzinnym wywiadem w kierunku CChN są bardziej podatne na uszkodzenie nerek w przebiegu cukrzycy. Poznanie mechanizmów patofizjologicznych leżących u podłoża CChN jest istotne dla możliwości zastosowania nowych terapii w jej zapobieganiu.

Zwiększone wydalanie albuminy z moczem jest zwykle pierw­szą obserwowaną nieprawidłowością świadczącą o uszkodzeniu nerek w przebiegu cukrzycy. Przez wiele lat rozpoznawanie CChN opierało się właśnie na badaniu albuminurii, która zazwyczaj współistnieje z innym powikłaniem cukrzycy o charakterze mikroangiopatii, tj. retinopatią cukrzycową.

Albuminuria może być wyrażona jako ilość albuminy wydalonej w ciągu doby lub w przeliczeniu na minutę w czasowej zbiórce moczu, lub jako stosunek stężenia albuminy do kreatyniny w przygodnej porcji moczu (UACR – urine albumin to creatinine ratio). Albuminurię należy ocenić po wykluczeniu zakażenia układu moczowego oraz innych stanów zwiększających wydalanie albuminy z moczem (niewyrównana cukrzyca, niekontrolowane nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca). Ze względu na zmienność albuminurii, aby rozpoznać CChN, podwyższone wydalanie albuminy z moczem należy stwierdzić w co najmniej 2 z 3 próbek badanych w ciągu 3-6 miesięcy oraz potwierdzić występowanie zmian w siatkówce typowych dla retinopatii cukrzycowej. Klasyfikację albuminurii przedstawiono w tabeli 1.

Wyniki badań obserwacyjnych pokazują jednak znaczne zróżnicowanie przebiegu CChN. Pogląd stawiający albuminurię w centrum rozwoju CChN został zachwiany przez szereg badań z ostatnich 30 lat. W tym czasie stwierdzono, że chociaż częstość zwiększone...

Obecnie wyróżnia się klasyczną postać CChN przebiegającą ze zwiększoną albuminurią, a także dwie inne postaci tej choroby, to jest postać z normoalbuminurią i obniżoną filtracją oraz CChN z szybką progresją niewydolności nerek.