Urologia

Zapobieganie nawracającym zakażeniom dolnego odcinka układu moczowego

dr n. med. Tomasz Syryło

Klinika Urologii Ogólnej, Czynnościowej i Onkologicznej, Wojskowy Instytut Medyczny

w Warszawie

Adres do korespondencji:

ppłk dr n. med. Tomasz Syryło

Klinika Urologii Ogólnej, Czynnościowej i Onkologicznej,

Wojskowy Instytut Medyczny

ul. Szaserów 128, 04-141 Warszawa

e-mail: tsyrylo@wim.mil.pl

  • Nawracające ZUM można rozpoznać w przypadku występowania ≥2 epizodów zakażenia w ciągu 6 miesięcy lub ≥3 zakażeń w ciągu roku
  • W diagnostyce różnicowej objawów dyzurycznych u młodych kobiet należy uwzględnić zapalenie cewki moczowej o innej etiologii (Ureaplasma, Mycoplasma, Neisseria) i zapalenie pochwy o etiologii Trichomonas vaginalis
  • Prewencja nawracających ZUM obejmuje zarówno modyfikacje behawioralne, jak i stosowanie farmakoterapii

W stanie zdrowia drogi moczowe są jałowe, z wyjątkiem dalszego odcinka cewki moczowej, w której zazwyczaj bytują bakterie saprofityczne zapobiegające kolonizacji tego miejsca przez bakterie uropatogenne. Zakażenie układu moczowego (ZUM) jest to obecność drobnoustrojów w drogach moczowych powyżej zwieracza cewki moczowej. Obok zakażeń układu oddechowego ZUM stanowi istotny problem kliniczny z uwagi na częstość występowania i związaną z nim zachorowalność zarówno w opiece szpitalnej, jak i ambulatoryjnej. Według różnych statystyk infekcje układu moczowego powodują około 20% wszystkich zakażeń pozaszpitalnych oraz blisko 40% w warunkach szpitalnych. W krajach Unii Europejskiej około 15% antybiotyków jest przepisywanych w związku z potwierdzeniem lub podejrzeniem ZUM.

Podział ZUM

Koncepcje podziału ZUM są różne. Ze względu na uwarunkowania anatomiczne zakażenia górnego odcinka dróg moczowych obejmują nerki, a dolnego odcinka – pęcherz moczowy oraz cewkę moczową. Klinicznie wyróżnia się następujące zasadnicze postaci ZUM:

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Podział ZUM

Koncepcje podziału ZUM są różne. Ze względu na uwarunkowania anatomiczne zakażenia górnego odcinka dróg moczowych obejmują nerki, a dolnego odcinka – pęcherz [...]

Etiologia i patofizjologia

Najczęstszymi patogenami odpowiedzialnymi za ZUM są: Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis i Enterococcus faecalis. Bakterie wywołujące ZUM pochodzą najczęściej z okolicy odbytu [...]

Definicja

Nawracające zakażenia układu moczowego są definiowane jako obecność co najmniej 2 epizodów ZUM w ciągu 6 miesięcy lub co najmniej 3 zakażeń [...]

Czynniki ryzyka

Czynniki ryzyka nawrotowego ZUM u kobiet obejmują przede wszystkim aktywność seksualną (w szczególności pojawienie się nowego partnera), obecność ZUM w dzieciństwie i przed menopauzą, nietrzymanie [...]

Rozpoznanie i diagnostyka różnicowa

Rozpoznanie i potwierdzenie nawrotowego ZUM najczęściej opierają się na dodatnim wyniku posiewu moczu, a główne objawy kliniczne to dyzuria i częstomocz. Szczególną uwagę lekarze [...]

Prewencja

Zapobieganie nawrotom ZUM u mężczyzn obejmuje zapewnienie regularnego i sprawnego opróżniania pęcherza moczowego, dbanie o podstawowe zasady higieny, a w przypadku stałego cewnikowania – odpowiednie harmonogramy [...]

Do góry