Endokrynologia
Rak tarczycy z punktu widzenia patomorfologa
prof. dr hab. n. med. Dariusz Lange
- Trudności w diagnostyce histopatologicznej różnicowej guzów tarczycy oraz błędy przedlaboratoryjne i laboratoryjne (błędy próbki)
- Najistotniejsze zmiany w klasyfikacji guzów tarczycy WHO, najnowsza klasyfikacja TNM oraz modyfikacje systemu Bethesda dotyczącego oceny biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej
- Omówienie badań immunohistochemicznych, bez których nie jest możliwe prowadzenie diagnostyki histopatologicznej guzów tarczycy
Patomorfologia to niezwykle istotna część medycyny. Precyzyjne ustalenie rozpoznania histopatologicznego zmiany patologicznej jest kluczem do skutecznej terapii nie tylko zmian nowotworowych złośliwych, lecz także łagodnych, w tym nienowotworowych. Chociaż w przypadku tych pierwszych ocena patomorfologa ma decydujący wpływ na sposób leczenia, to trzeba pamiętać, że badaniem histopatologicznym lub cytologicznym musimy się wspierać w diagnostyce niemal wszystkich chorób, w których dochodzi do zmian morfologicznych. Specjalizacja narządowa patologów od lat funkcjonująca w większości państw Europy Zachodniej i USA w naszym kraju dopiero się rozwija. Powstają ośrodki referencyjne zajmujące się chorobami rzadkimi lub wymagającymi szerokiej bazy diagnostycznej i nowoczesnej, drogiej, trudno dostępnej terapii. Patolodzy pracujący w tych ośrodkach mają dostęp do historii chorób pacjentów, wyników badań laboratoryjnych i obrazowych oraz coraz częściej do badań molekularnych. Duża liczba rzadkich w populacji nowotworów oceniana w tych ośrodkach pozwala im w stosunkowo krótkim czasie stać się ekspertami w ich diagnostyce. Ponieważ jednak liczba patologów w naszym kraju jest niewystarczająca, niemal wszyscy patolodzy pracują w wielu ośrodkach, diagnozując często przypadki spoza kręgu swoich zainteresowań. Patologia tarczycy należy do działów, które sprawiają im największe trudności diagnostyczne.
Diagnostyka różnicowa raka tarczycy ma bardzo duże znaczenie ze względu na wysoką liczbę chorych na wole guzkowe leczonych operacyjnie. Wraz z dużą liczbą badań narasta liczba problemów różnicowo-rozpoznawczych związanych z rozgraniczeniem zmian ł...
Równie trudne diagnostycznie mogą być przypadki otorebkowanych guzów o budowie pęcherzykowej z obecnością jąder komórkowych posiadających pewne, niepełne morfologiczne cechy widoczne w postaci pęcherzykowej raków brodawkowatych. Wychodząc naprzeciw tym rozterkom patologów, autorzy najnowszej klasyfikacji World Health Organization (WHO) utworzyli kategorię nowotworów o niepewnym potencjale złośliwości4.
