Wytyczne w praktyce
Najnowsze wytyczne leczenia dny moczanowej
prof. dr hab. n. med. Brygida Kwiatkowska
- Przedstawienie wytycznych American College of Rheumatology z 2020 r. dotyczących leczenia dny moczanowej i różnic w porównaniu z rekomendacjami European League Against Rheumatism z 2016 r.
- Zasady terapii prowadzonej według schematu treat to target
- Zasygnalizowanie problemów z leczeniem dny moczanowej w warunkach polskich
Dna moczanowa jest chorobą należącą do krystalopatii. W jej przebiegu dochodzi do odkładania się w tkankach kryształów moczanów sodu, co powoduje różnego typu objawy kliniczne. Choroba ta jest najczęstszą postacią zapalenia stawów i dotyka 1-4% ludzi dorosłych na całym świecie, a częstość jej występowania rośnie wraz z wiekiem i u osób powyżej 80 r.ż. jest obserwowana u 11-13% populacji1,2. Dna moczanowa około 6 razy częściej jest rozpoznawana u mężczyzn. U ponad 60% chorych stwierdza się zespół metaboliczny. W ciągu ostatnich lat obserwuje się stały wzrost zachorowalności na dnę moczanową wynikający z rosnącej liczby osób otyłych, konsumpcji nadmiernej ilości mięsa, nadużywania alkoholu i zwiększonego spożycia fruktozy. Mimo pojawiania się nowych leków do jej terapii nadal leczenie w wielu krajach jest nieefektywne, a regularne przyjmowanie leków i zmiany w stylu życia dotyczą tylko 1/3 pacjentów3.
W leczeniu dny moczanowej opieramy się na wytycznych European League Against Rheumatism (EULAR) i American College of Rheumatology (ACR). Począwszy od 2006 r., aktualizowano kolejne wersje rekomendacji dotyczących leczenia dny moczanowej. Ostatnie aktualizacje rekomendacji EULAR pochodzą z 2016 r., a ACR z 2020 r. Dokumenty te różnią się między sobą, a lekarz praktyk powinien wybrać optymalną dla danego pacjenta formę leczenia, możliwą do zastosowania w polskich warunkach. W kilku chorobach reumatycznych opracowano już wspólne rekomendacje EULAR/ACR, aby ujednolicić sposób terapii tych samych schorzeń na całym świecie.
Omówienie rekomendacji ACR z 2020 r. oraz różnic w stosunku do rekomendacji EULAR z 2016 r.
Rekomendacje składają się z 42 zaleceń, w tym 16 silnych. Wszystkie odnoszą się do pacjentów z dną moczanową z wyjątkiem jednego, które dotyczy stosowania leków obniżających stężenie kwasu moczowego u osób z bezobjawową hiperurykemią, określaną jako stężenie kwasu moczowego ≥6,8 mg/dl bez wcześniejszych ataków dny moczanowej lub obecności guzków podskórnych4.
Rekomendacje ACR w przeciwieństwie do EULAR nie definiują celów nadrzędnych. Niemniej takie cele nadrzędne sformułowane w dokumencie EULAR, jak poinformowanie pacjenta o charakterze choroby i jej leczeniu czy udzielanie porad dotyczących stylu życ...
