Opis leczenia profilaktycznego u pacjentów z ChAD przekracza ramy obecnego opracowania. Warto tu wspomnieć o kontrowersjach dotyczących długotrwałego stosowania leków przeciwdepresyjnych w ChAD. Mimo zaleceń unikania ich stosowania w praktyce klinicznej często spotyka się ich nawet długotrwałe podawanie. W najnowszej metaanalizie, w której minimalny czas stosowania leków przeciwdepresyjnych wynosił cztery miesiące, wykazano, że leki przeciwdepresyjne w porównaniu z normotymicznymi wiążą się z większym ryzykiem wystąpienia hipomanii/manii. Nie odnotowano między tymi grupami leków różnic w zapobieganiu depresji. Obserwowano niewielką przewagę połączenia leków przeciwdepresyjnych z normotymicznymi nad samymi normotymicznymi w zapobieganiu nawrotom depresji. Większe korzyści i mniejsze ryzyko stosowania leków przeciwdepresyjnych obserwuje się u pacjentów z ChAD typu 2.

Podsumowanie

  • Nadal nie ma jednoznacznych wytycznych w zakresie zapobiegania nawrotom depresji.
  • Populacja pacjentów z depresją jest zróżnicowana. W ustaleniu leczenia utrwalającego poprawę i profilaktycznego trzeba wziąć pod uwagę czynniki ryzyka nawrotu występujące u danego chorego.
  • Nie można zapominać o współchorobowości w postaci zaburzeń lękowych, zaburzeń osobowości lub też o konieczności diagnostyki w kierunku ChAD.
  • Istnieje obecnie wiele możliwości zapobiegania nawrotom, a ich łączne, zindywidualizowane zastosowanie z pewnością korzystnie wpłynie na przebieg choroby i funkcjonowanie danego pacjenta.
Do góry