Szanowni Państwo,

Drogie Koleżanki i Koledzy!

Oddajemy do Państwa rąk kolejny numer „Chirurgii po Dyplomie”. Dołożyliśmy wielu starań, aby nie zawieść Państwa oczekiwań, i poprosiliśmy o przygotowanie artykułów obejmujących różnorodne zagadnienia chirurgiczne.

Mimo postępu wiedzy nie znamy dokładnie mechanizmów doprowadzających do przedwczesnej aktywacji proenzymów trzustkowych, co skutkuje rozwojem ostrego stanu zapalnego trzustki. Znanych jest szereg czynników wyzwalających ten proces – na czele z chorobami pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych oraz nadmiernym spożywaniem alkoholu, niemniej wciąż około 10% przyczyn kwalifikowanych jest jako idiopatyczne. Autorzy prezentowanego w niniejszym wydaniu artykułu „Ostre zapalenie trzustki – diagnostyka, leczenie i monitorowanie chorych”, dr hab. Maciej Słodkowski i dr Marek Wroński, wskazują po raz kolejny na potrzebę unifikacji różnych postaci klinicznych ostrego zapalenia trzustki. Zmodyfikowana klasyfikacja z Atlanty wydaje się najlepszym wskaźnikiem nasilenia choroby. U 60-70% chorych występuje łagodna postać ostrego zapalenia trzustki niestanowiąca istotnego problemu klinicznego. W ciężkiej postaci nawet w przypadku martwicy jałowej śmiertelność sięga 10% i wzrasta powyżej 25%, jeśli wystąpi martwica zakażona. Każde powikłanie narządowe wpływa na wzrost odsetka śmiertelności. Dla mnie jako chirurga praktyka niezwykle ważną kwestią jest wybór momentu działań chirurgicznych u chorych z zakażoną martwicą trzustki i powikłaniami narządowymi. Już od kilku lat dominuje pogląd, że najlepsze wyniki osiąga się u chorych leczonych zachowawczo w warunkach oddziału intensywnej opieki medycznej, opóźniając możliwie czas wykonania nekrosektomii.^1-3 Jednocześnie warto zauważyć coraz szersze wprowadzanie metod mało inwazyjnej chirurgii dla nekrosektomii trzustki⁴, omówione szczegółowo przez autorów.

Torbiel włosowa jest uciążliwą chorobą dotyczącą przede wszystkim aktywnych, młodych ludzi. Wysoki odsetek nawrotów wskazuje na ograniczoną skuteczność wykonywanych operacji. Artykuł o tym, jak chory z torbielą włosową powinien być leczony, napisali dr hab. Małgorzata Kołodziejczak i dr Przemysław Ciesielski.

W kolejnym artykule dr Tomasz Krosny przedstawia sposoby rozpoznawania urazów naczyń krwionośnych i postępowania w takich przypadkach.

O tym, jak ważnym elementem naszej działalności jest właściwe postępowanie wobec chorego po urazie, nie muszę Państwa przekonywać. Dlatego też problemowi temu poświęcamy kolejny artykuł. Tym razem dr hab. Grzegorz Szczęsny przypomni Państwu najistotniejsze problemy związane z urazami narządu ruchu.

Kontynuując cykl artykułów omawiających różne schorzenia współwystępujące u chorych chirurgicznych, przedstawiamy kompendium z zakresu leczenia cukrzycy u chorego w okresie okołooperacyjnym autorstwa dr. Macieja Pawłowskiego i dr Małgorzaty Gilewskiej. Znajdziecie tam Państwo szereg wskazówek odnośnie kwalifikacji do leczenia i sposobów postępowania w zależności od nasilenia choroby.

Przekazując Państwu lutowe wydanie „Chirurgii po Dyplomie”, wyrażamy nadzieję, że prezentowane artykuły zainteresują Państwa i przyczynią się do uporządkowania, a czasami poszerzenia wiedzy chirurgicznej.

Interesującej lektury