Histerektomia z użyciem robota, jak stwierdziło ACOG, jest najdroższą metodą, „(...) cena robota wynosi ponad 1,7 mln dolarów, koszty rocznego utrzymania 125 000 dolarów, a koszty pojedynczego zastosowania urządzenia przypadające na jedną operację sięgają 2000 dolarów”.

Oświadczenie zawiera stwierdzenie, że przezpochwowa histerektomia jest najmniej inwazyjną i najtańszą metodą dla operowanych kobiet i stanowi metodę z wyboru „w przypadku, w którym technicznie jest ona możliwa do wykonania”. Dalej czytamy, że w przypadku, kiedy wykonanie przezpochwowej histerektomii jest niemożliwe, „laparoskopowa histerektomia jest drugą pod względem najmniejszej inwazyjności i najmniejszych kosztów dla pacjentek”.

„Pacjentki należy informować, że histerektomia z użyciem robota jest najlepsza w nietypowych i trudnych sytuacjach klinicznych, w których udowodniono, że wyniki są lepsze w porównaniu z zastosowaniem standardowych metod minimalnie inwazyjnych” – podsumowano w oświadczeniu.

American College of Obstetricians and Gynecologists. Statement on robotic surgery by ACOG president James T. Breeden, Md. http://www.acog.org/about_aCOG/News_room /News_Releases/2013/Statement_on_Robotic_Surgery. Published March 14, 2013. Accessed March 18, 2013.

Badanie CDC: obawa o niepowodzenie prowadzi do stosowania antykoncepcji doraźnej

Zgodnie z danymi pochodzącymi z najnowszego badania Centers for Disease Control and Prevention (CDC) odbywanie stosunków płciowych bez zabezpieczenia nie jest jedynym powodem stosowania antykoncepcji doraźnej przez amerykańskie kobiety w wieku rozrodczym. Prawie połowa kobiet biorących udział w badaniu National Survey of Family Growth (NSFG) stwierdziła, że sięgnęły po antykoncepcję doraźną z obawy o niepowodzenie stosowanej metody antykoncepcji.

Publikacja NSFG przez National Center for Health Statistics obejmuje dane z lat 2006-2010. Raport dotyczący antykoncepcji doraźnej zawiera dane na poziomie populacyjnym na temat jej stosowania w ciągu życia oraz w ostatnim czasie przez amerykańskie kobiety współżyjące płciowo w wieku 15-44 lat. Chociaż wkładka wewnątrzmaciczna zawierająca miedź może być stosowana jako metoda antykoncepcji doraźnej, dane NSFG dotyczą jedynie stosowania tabletek.

Ogólnie 11% badanych kobiet (5,8 miliona) zastosowało antykoncepcję doraźną; 4,2% w 2002 roku i mniej niż 1% w 1995 roku. Z tej grupy 59% użyło jej raz, 24% dwa razy, a 17% skorzystało z tego rodzaju antykoncepcji 3 razy i więcej.

Idąc dalej i analizując powody stosowania antykoncepcji doraźnej, badacze zauważyli, że kobiety w wieku 30-44 lat częściej wyrażały obawę dotyczącą niepowodzenia stosowanej metody antykoncepcji niż te w wieku 15-19 (52 vs 34%). Kobiety posiadające co najmniej maturę (58%) i kobiety rasy białej nie-Latynoski (53%) również częściej sięgały po antykoncepcję doraźną z obawy o brak skuteczności stosowanej metody antykoncepcji niż kobiety rasy czarnej nie-Latynoski (27%), Latynoski (33%) i kobiety, które edukację zakończyły przed szkołą średnią (26%).

Wydaje się, że stan cywilny również wpływa na stosowanie antykoncepcji doraźnej. Zastosowało ją 19% kobiet, które nigdy nie wyszły za mąż, w porównaniu z 14% pozostających w związku i 5,7% , które w momencie przeprowadzania badania lub w przeszłości były zamężne.

Daniels K, Jones J, Abma J. Use of emergency contraception among women aged 15-44: United States, 2006-2010. NCHS data brief, no 112. Hyattsville, MD: National Center for Health Statistics; 2013.

Wymioty ciężarnych w drugim trymestrze ciąży są związane z powikłaniami ze strony łożyska

Zgodnie z wynikami badania, które ukazało się 30 stycznia 2013 roku w International Journal of Obstetrics and Gynaecology, kobiety w ciąży powikłanej wymiotami ciężarnych w drugim trymestrze są znacznie bardziej narażone na wystąpienie powikłań ze strony łożyska, takich jak przedwczesne odklejenie się łożyska, oraz urodzenie dziecka o masie ciała zbyt małej w stosunku do wieku ciążowego.

Na podstawie wyników populacyjnego badania kohortowego, w którym wzięto pod uwagę dane dotyczące 1 156 050 ciąż w Swedish Medical Birth Register z lat 1997-2009, stwierdzono, że u kobiet cierpiących na wymioty ciężarnych w pierwszym trymestrze ciąży tylko nieznacznie zwiększało się ryzyko wystąpienia stanu przedrzucawkowego.

Kobiety z wymiotami ciężarnych przy pierwszym przyjęciu do szpitala w drugim trymestrze ciąży były ponad dwa razy bardziej narażone na ryzyko porodu przedwczesnego, stanu przedrzucawkowego (<37 tygodnia), trzy razy bardziej na ryzyko przedwczesnego odklejenia się łożyska, a ryzyko urodzenia dziecka o masie urodzeniowej zbyt małej w stosunku do wieku ciążowego było o 39% większe. Skorygowane ilorazy szans (95% przedziały ufności) wynosiły odpowiednio: 2,09 (1,38-3,16), 3,07 (1,88-5,00) i 1,39 (1,06-1,83).

Uzyskane przez badaczy wyniki pozwalają przypuszczać, że wymioty ciężarnych mogą być związane z nieprawidłowym łożyskiem. „Skoro hCG wpływa na rozwój łożyska i jest przez nie wytwarzane, czas rozpoczęcia się wymiotów ciężarnych może wpływać na ryzyko wystąpienia nieprawidłowości łożyska – piszą. „W bardzo wczesnej ciąży duże stężenie hCG sprzyja prawidłowemu rozwojowi ciąży, podczas gdy w późniejszym okresie ciąży nieprawidłowości związane z łożyskiem mogą być przyczyną dużych stężeń hCG”.