Według wiedzy badaczy w żadnym wcześniejszym badaniu przy okazji badań nad powikłaniami ciąży nie zajmowano się wymiotami ciężarnych występującymi w pierwszym lub drugim trymestrze ciąży.

Bolin M, Åkerud H, Cnattingius S, Stephansson O, Wikström A. Hyperemesis gravidarum and risks of placental dysfunction disorders: a population-based cohort study. BJOG. 2013. Wydanie online przed drukiem.

Komisja CDC zaleca szczepionkę przeciwko krztuścowi w każdej ciąży

Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP) przegłosował 24 października 2012 roku stanowisko, aby zalecać podanie toksoidu tężcowego, błoniczego i acelularnej szczepionki przeciwko krztuścowi (DTaP) każdej ciężarnej, niezależnie od wcześniejszych szczepień DTaP.

ACIP zaleca obecnie, aby lekarze zajmujący się opieką prenatalną proponowali szczepienie DTaP wszystkim ciężarnym. Według ACIP w celu maksymalizacji odpowiedzi serologicznej u matki i pasywnego transferu przeciwciał do płodu optymalnym momentem na podanie szczepionki jest 27-36 tydzień ciąży. Kobietom, które nie były wcześniej szczepione DTaP, ACIP zaleca podanie szczepionki natychmiast po porodzie, jeśli nie została podana w czasie ciąży.

W New England Journal of Medicine z 7 lutego 2013 roku po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych pojawiła się informacja na temat istnienia szczepów pałeczek krztuśca, które nie posiadają pertaktyny, białka umożliwiającego pałeczkom krztuśca przyczepianie się do błony śluzowej dróg oddechowych. CDC zauważa, że chociaż pertaktyna jest ważną składową szczepionki przeciwko krztuścowi, „ta szczepionka jest skuteczna wobec szczepów pałeczek krztuśca nieposiadających pertaktyny, skoro inne składowe szczepionki zapewniają ochronę”.

Najprawdopodobniej zmiana w latach 90. XX wieku szczepionek przeciwko krztuścowi z zawierających pałeczki krztuśca na oczyszczone antygeny (szczepionka acelularna), w połączeniu z lepszą diagnostyką i zwiększoną zgłaszalnością, są przyczyną obserwowanego wzrostu zachorowań na krztusiec w Stanach Zjednoczonych, twierdzi CDC.

Według CDC w 2012 roku zanotowano zwiększenie liczby przypadków krztuśca lub jego epidemie w większości stanów. Na dzień 10 stycznia 2013 roku 49 stanów i Washington DC odnotowały zwiększenie liczby zachorowań w 2012 roku w porównaniu z rokiem 2011.

Centers for Disease Control and Prevention. ACIP provisional updated recommendations on use of tetanus toxoid, reduced diphtheria toxoid and acellular pertussis vaccine (Tdap) for pregnant women. www.cdc.gov/vaccines/recs/ provisional/downloads/Tdap-pregnant-Oct-2012.pdf. Accessed February 19, 2013.

Centers for Disease Control and Prevention. Pertussis (whooping cough): Pertactin-negative pertussis strains. www.cdc.gov/pertussis/pertactin-neg-strain.html. Accessed February 19, 2013.

Centers for Disease Control and Prevention. Pertussis (whooping cough): Outbreaks. www.cdc.gov/pertussis/outbreaks.html. Accessed February 19, 2013.

Zespół ekspertów przyznaje, że konieczne jest stworzenie nowej nazwy dla PCOS

Według niezależnego zespołu ekspertów powołanego przez National Institute of Health (NIH) obecna nazwa częstego schorzenia, jakim jest zespół policystycznych jajników (PCOS), jest nieprecyzyjna. Zespół spotkał się w grudniu 2012 roku na warsztatach medycyny opartej na dowodach naukowych, sponsorowanych przez NIH Office of Disease Prevention i Eunice Kennedy Shriver National Institute of Child Health and Human Development (NICHD).

Jednym z wniosków grupy jest opowiedzenie się za dalszymi badaniami naukowymi w celu lepszego poznania i leczenia PCOS.

Według grupy ekspertów PCOS jest często występującym zaburzeniem hormonalnym, które dotyczy około 5 milionów kobiet w wieku rozrodczym w Stanach Zjednoczonych.

Płodność kobiety z PCOS może być upośledzona, a stężenie androgenów pochodzących z jajnika lub nadnerczy zwiększone. Inne układy narządów, które mogą być dotknięte PCOS, obejmują mózg, trzustkę, wątrobę, mięśnie, naczynia krwionośne i tkankę tłuszczową.

Dodatkowo, poza upośledzeniem płodności, u kobiet z PCOS mogą występować: zaburzenia owulacji, trądzik, otyłość, hirsutyzm, przerzedzenie włosów na głowie, torbiele jajników (morfologia jajników policystycznych), problemy ze zdrowiem psychicznym, cukrzyca typu 2, duże stężenie cholesterolu i wysokie ciśnienie tętnicze krwi.

W końcowym raporcie grupa badaczy stwierdziła: „Uważamy, że nazwa PCOS jest myląca i stanowi utrudnienie. To powoduje chaos i stanowi barierę w skuteczniejszej edukacji i komunikacji z opinią publiczną i sponsorami badań. Nazwa skupia się na kryteriach rozpoznawania – morfologii jajników policystycznych – które nie są ani konieczne, ani wystarczające do rozpoznania zespołu policystycznych jajników”.

Chociaż w raporcie zapewniono, że „nadszedł czas, aby ustalić nazwę, która odzwierciedla złożone zaburzenia metaboliczne związane z podwzgórzem, przysadką, jajnikami i nadnerczami, które występują w tym zespole i mają wpływ na płodność”, nie podano sugestii, jak powinna brzmieć właściwa nazwa. Raport zawiera jedynie stwierdzenie, że „właściwa nazwa powinna poprawić rozpoznawanie tego schorzenia będącego poważnym problemem zdrowia kobiet, wpłynąć na edukację, upowszechnienie nazwy, jej postrzeganie oraz pomóc uzyskać fundusze badawcze”.

Panel zalecił również udoskonalenie metod i kryteriów stosowanych do oceny nadmiaru androgenów, zaburzeń owulacji oraz morfologii jajników policystycznych.