• OZW z uniesieniem odcinka ST – w przypadku obecności istotnych uniesień odcinka ST mierzonych w punkcie J (jako punkt odniesienia przyjmuje się początek zespołu QRS)
• OZW bez uniesienia odcinka ST – w przypadku obecności obniżeń odcinka ST, zmian załamka T lub braku zmian w EKG.

W świetle aktualnych wytycznych rejestracja i interpretacja 12-odprowadzeniowego EKG u pacjenta z ostrym bólem w klatce piersiowej powinna być wykonana w ciągu 10 minut od pierwszego kontaktu medycznego. W przypadku wątpliwości diagnostycznych oraz niejednoznacznego obrazu klinicznego pomocne może być powtarzanie rejestracji EKG, zwłaszcza podczas nawrotu dolegliwości^1,3,6.

Ostre zespoły wieńcowe z uniesieniem odcinka ST

Szybkie rozpoznanie OZW z uniesieniem odcinka ST jest bardzo ważne ze względu na konieczność podjęcia pilnej interwencji inwazyjnej w tej grupie pacjentów. W świetle aktualnych wytycznych jak najwcześniejsze pobranie krwi w celu oznaczenia biomarkerów uszkodzenia mięśnia sercowego jest wskazane, lecz nie powinno opóźniać leczenia reperfuzyjnego. Należy pamiętać, że oprócz istotnych uniesień odcinka ST w konkretnym obszarze w pozostałych odprowadzeniach mogą być obecne obniżenia odcinka ST, czyli tzw. zmiany lustrzane lub odwzajemnione, które mogą świadczyć o istotnym niedokrwieniu w obrębie innej ściany mięśnia sercowego. W zależności od grupy odprowadzeń, w których stwierdza się uniesienia odcinka ST, można określać odpowiednią lokalizację zawału^4,7-9.

Kryterium rozpoznania OZW z uniesieniem odcinka ST w obrębie ściany dolnej:

• obecność uniesień odcinka ST ≥1 mm w odprowadzeniach z grupy II, III, aVF.

Stwierdzenie towarzyszących obniżeń odcinka ST w odprowadzeniach V1-V3 może świadczyć o objęciu zawałem również ściany dolno-podstawnej.

UWAGA: W przypadku stwierdzenia uniesień odcinka ST w zakresie ściany dolnej należy wykonać zapis EKG w odprowadzeniach V2R-V6R. Celem takiego postępowania jest potwierdzenie lub wykluczenie zawału prawej komory^4,7.

Kryteria rozpoznania OZW z uniesieniem odcinka ST w obrębie ściany przedniej (ryc. 1):

• obecność uniesień odcinka ST ≥1 mm w odprowadzeniach I, aVL, V4-V6
• obecność uniesień odcinka ST w odprowadzeniach V2-V3:
  • ≥1,5 mm (kobiety)
  • ≥2,5 mm (mężczyźni w wieku <40 lat)
  • ≥2 mm (mężczyźni w wieku ≥40 lat).

Powyższym zmianom mogą towarzyszyć tzw. zmiany odwzajemnione, czyli obniżenia odcinka ST w odprowadzeniach II, III, aVF^4,7.

Kryterium rozpoznania OZW z uniesieniem odcinka ST w obrębie ściany bocznej⁴:

• obecność uniesień odcinka ST ≥1 mm w odprowadzeniach I, aVL, V6.

Kryteria rozpoznania OZW z uniesieniem odcinka ST w obrębie ściany dolno-podstawnej:

• kryterium główne: obecność obniżeń odcinka ST ≥0,5 mm w odprowadzeniach V2, V3
• kryteria dodatkowe:
  • obecność załamka R o amplitudzie R/S ≥1 oraz czasie trwania ≥40 ms w odprowadzeniach V1 i/lub V2

i/lub

• obecność uniesień odcinka ST w ≥1 z odprowadzeń z grupy I, II, III, aVF, V6.

W przypadku braku zmian ujętych w kryteriach dodatkowych należy wykonać zapis EKG z odprowadzeń V7-V9 – obecność uniesień odcinka ST ≥0,5 mm potwierdza rozpoznanie^4,7.