● podejrzenia zapalenia mózgu lub opon mózgowych: wskazane wykonanie punkcji lędźwiowej, przy etiologii bakteryjnej ceftazydym z ampicyliną lub meropenem, przy etiologii wirusowej wysokie dawki acyklowiru.

Po 48 godzinach terapii pacjenci z grupy niskiego ryzyka mogą być leczeni doustnymi lekami przeciwbakteryjnymi w warunkach ambulatoryjnych, indywidualne postępowanie wielospecjalistyczne zaleca się pacjentom z grupy wysokiego ryzyka, u których nie stwierdzono poprawy po wstępnym leczeniu.

Leczenie przeciwbakteryjne należy kontynuować do momentu uzyskania: liczby neutrofili >500/µl, okresu co najmniej 48 godzin bez gorączki i negatywnych wyników badań bakteriologicznych. W przypadku utrzymywania się neutropenii przy dobrym stanie pacjenta, braku objawów zakażenia i gorączki przez 5-7 dni można zakończyć leczenie przeciwbakteryjne.

Powikłania zakrzepowo-zatorowe

Ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych jest znacznie zwiększone u pacjentów z chorobą nowotworową. Czynnikami ryzyka są:

● starszy wiek

● płeć żeńska

● infekcja, choroby nerek i płuc, otyłość

● wrodzone mutacje (czynnika V Leiden, genu protrombiny)

● zakrzepica żył głębokich w wywiadzie

● lokalizacja nowotworu: mózg, trzustka, nerka, żołądek, płuco, nowotwory ginekologiczne, chłoniak, szpiczak

● zaawansowane stadium choroby nowotworowej

● obrzęki kończyn

● wczesny okres od rozpoznania nowotworu (3-6 miesięcy)

● chemioterapia (2-6 razy wyższe ryzyko)

● hormonoterapia (1,5-7 razy wyższe ryzyko)

● leczenie antyangiogenne: talidomid, lenalidomid, bewacyzumab

● terapia erytropoetyną (EPO)

● duży zabieg chirurgiczny trwający >30 min (laparotomia, laparoskopia, torakotomia)

● hospitalizacja