3. Któ­re stwier­dze­nia do­ty­czą­ce le­cze­nia ze­sztyw­nia­ją­ce­go za­pa­le­nia sta­wów krę­go­słu­pa są fał­szy­we?

A. Nie­ste­ro­ido­we le­ki prze­ciw­za­pal­ne sto­su­je się w okre­sach za­ostrze­nia do­le­gli­wo­ści bó­lo­wych

B. Sul­fa­sa­la­zy­na wy­ka­zu­je du­żą sku­tecz­ność w póź­nym okre­sie cho­ro­by, szcze­gól­nie przy bra­ku za­ję­cia sta­wów ob­wo­do­wych

C. Przy­dat­ność me­to­trek­sa­tu i le­flu­no­mi­du zo­sta­ła udo­wod­nio­na w wie­lu ba­da­niach kli­nicz­nych

D. In­flik­sy­mab i eta­ner­cept po­zwa­la­ją uzy­skać zna­mien­ną po­pra­wę w za­kre­sie ob­ja­wów kli­nicz­nych, wy­dol­no­ści fi­zycz­nej i ja­ko­ści ży­cia

E. Gli­ko­kor­ty­ko­ste­ro­idy po­da­wa­ne do­sta­wo­wo mo­gą być przy­dat­ne w za­ję­ciu sta­wów ob­wo­do­wych

Wy­bierz ze­staw pra­wi­dło­wych od­po­wie­dzi:

☐1. BC, ☐2. ADE, ☐3. CE, ☐4. BD, ☐5. AC­DE

W le­cze­niu far­ma­ko­lo­gicz­nym ze­sztyw­nia­ją­ce­go za­pa­le­nia sta­wów krę­go­słu­pa znaj­du­ją za­sto­so­wa­nie nie­ste­ro­ido­we le­ki prze­ciw­za­pal­ne, szcze­gól­nie w okre­sach za­ostrze­nia do­le­gli­wo­ści bó­lo­wych. Sul­fa­sa­la­zy­na wy­ka­zu­je sku­tecz­ność tyl­ko w nie­któ­rych przy­pad­kach wcze­sne­go okre­su cho­ro­by z za­ję­ciem sta­wów ob­wo­do­wych. Po­wo­du­je skró­ce­nie cza­su trwa­nia sztyw­no­ści po­ran­nej i zmniej­sze­nie na­si­le­nia do­le­gli­wo­ści bó­lo­wych. Me­to­trek­sat, le­flu­no­mid, aza­tio­pry­na i cy­klo­fos­fa­mid są ma­ło przy­dat­ne i nie udo­wod­nio­no ich sku­tecz­no­ści w te­ra­pii ze­sztyw­nia­ją­ce­go za­pa­le­nia sta­wów krę­go­słu­pa. Le­ki bio­lo­gicz­ne (eta­ner­cept, in­flik­sy­mab, ada­li­mu­mab) po­zwa­la­ją na uzy­ska­nie zna­mien­nej po­pra­wy w za­kre­sie wy­dol­no­ści fi­zycz­nej, ob­ja­wów kli­nicz­nych i ja­ko­ści ży­cia. Gli­ko­kor­ty­ko­ste­ro­idy po­da­wa­ne do­ust­nie lub do­żyl­nie nie wy­ka­zu­ją ko­rzyst­ne­go dzia­ła­nia w te­ra­pii tej cho­ro­by. Po­da­wa­ne do­sta­wo­wo mo­gą być przy­dat­ne w przy­pad­kach za­ję­cia sta­wów ob­wo­do­wych. Znaj­du­ją rów­nież za­sto­so­wa­nie w le­cze­niu zmian ocznych.

Kon­sul­ta­cja: prof. dr hab. med. Wi­told Tłu­sto­cho­wicz

4. Do czyn­ni­ków ry­zy­ka wy­stą­pie­nia cu­krzy­cy cią­żo­wej za­li­cza­my:

☐1. Cią­żę po 35 r.ż.

☐2. Nad­ci­śnie­nie tęt­ni­cze przed cią­żą

☐3. Do­dat­ni wy­wiad ro­dzin­ny w kie­run­ku cu­krzy­cy ty­pu 2

☐4. Wie­lo­ródz­two

☐5. Wszyst­kie po­wyż­sze

Do roz­wo­ju cu­krzy­cy cią­żo­wej pre­dys­po­nu­ją: nad­wa­ga przed cią­żą, uro­dze­nie dziec­ka z wa­dą roz­wo­jo­wą w po­przed­niej cią­ży, prze­by­ta cu­krzy­ca cią­żo­wa, zgo­ny we­wnątrz­ma­cicz­ne i wcze­śniej­sze po­ro­dy dzie­ci o ma­sie cia­ła prze­kra­cza­ją­cej 4000 g oraz wszyst­kie czyn­ni­ki ry­zy­ka wy­stą­pie­nia tej cho­ro­by wy­mie­nio­ne w py­ta­niu. U cię­żar­nych z gru­py ry­zy­ka po pierw­szej wi­zy­cie u gi­ne­ko­lo­ga jak naj­szyb­ciej na­le­ży wy­ko­nać do­ust­ny test to­le­ran­cji glu­ko­zy (75 g). W przy­pad­ku bra­ku po­twier­dze­nia cu­krzy­cy cią­żo­wej za­le­ca się po­wtó­rze­nie te­stu dia­gno­stycz­ne­go mię­dzy 24 a 28 ty­go­dniem cią­ży lub gdy wy­stą­pią pierw­sze ob­ja­wy su­ge­ru­ją­ce roz­po­zna­nie tej cho­ro­by.

Kon­sul­ta­cja: dr hab. med. Da­riusz Mo­czul­ski

5. Sku­tecz­ne za­po­bie­ga­nie ne­fro­pa­tii kon­tra­sto­wej obej­mu­je:

A. Od­po­wied­nie na­wod­nie­nie cho­re­go, aby do­bo­wa diu­re­za wy­no­si­ła >2 li­try