Wnioski

Niezależnie od etiologii zapalenie jest pierwotnym patofizjologicznym mechanizmem odpowiedzialnym za objawy OZNZ i powinno być celem terapii. Ponadto wczesna interwencja w OZNZ może przynieść korzyści, jeśli nakierowana jest na leczenie zapalenia. Terapia przeciwzapalna może ograniczyć wystąpienie objawów i sprzyja dobrej wentylacji oraz drożności zatok.

Badania przeprowadzone u chorych na OZNZ wykazały kliniczną skuteczność różnych donosowych glikokortykosteroidów jako leków stosowanych łącznie z lekami przeciwbakteryjnymi. Badania te dowiodły, że leczenie przeciwbakteryjne w połączeniu z donosowym glikokortykosteroidem ogranicza wszystkie objawy skuteczniej niż antybiotyki stosowane w monoterapii. Ponadto terapia skojarzona antybiotyku z donosowym glikokortykosteroidem skuteczniej ogranicza poszczególne objawy, takie jak przekrwienie, obrzęk, ropna wydzielina z nosa, ból lub ucisk w obrębie głowy i twarzy. Dodanie donosowych glikokortykosteroidów do terapii nie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem niepowodzeń leczenia ani objawów niepożądanych.

Udowodniono również skuteczność donosowych glikokortykosteroidów stosowanych w monoterapii w leczeniu niepowikłanego OZNZ i wykazano, że mogą stanowić alternatywę dla leczenia przeciwbakteryjnego. U chorych na niepowikłane OZNZ mometazon stosowany 2 razy dziennie po 200 µg ograniczał objawy istotnie skuteczniej niż placebo lub amoksycylina.

O korzyściach ze stosowania donosowych glikokortykosteroidów u chorych na OZNZ świadczą dowody kliniczne, co wykazano w ostatniej metaanalizie bazy Cochrane’a11 i wytycznych EP3OS z 2007 r.7 Donosowe glikokortykosteroidy, stosowane w monoterapii lub w skojarzeniu z lekami przeciwbakteryjnymi, są skuteczne, dobrze tolerowane i stanowią istotną opcję terapeutyczną u chorych z objawami OZNZ.

Do góry