3. Chemioterapia jest nieskuteczna w leczeniu poniższych nowotworów, z wyjątkiem:

1. Raka tarczycy

2. Raka dróg żółciowych

3. Chłoniaków ośrodkowego układu nerwowego związanych z AIDS

4. Ciążowej choroby trofoblastycznej

5. Raka wątrobowokomórkowego

Do grupy nowotworów chemioniewyleczalnych, w leczeniu których chemioterapia jest nieskuteczna, należą: rak tarczycy, rak nerki, nowotwory ośrodkowego układu nerwowego (poza skąpodrzewiakami i rdzeniakami płodowymi), chłoniaki ośrodkowego układu nerwowego związane z AIDS oraz rak wątrobowokomórkowy i rak dróg żółciowych. Natomiast ciążowa choroba trofoblastyczna, ostra białaczka szpikowa i limfoblastyczna, chłoniak Hodgkina i część chłoniaków nieziarniczych oraz nowotwory zarodkowe jądra zaliczają się do grupy nowotworów potencjalnie chemiowyleczalnych, w leczeniu których radykalna chemioterapia jest stosowana samodzielnie lub stanowi podstawę skojarzonego leczenia. Pozostałe nowotwory należą do grupy potencjalnie wyleczalnych, w których chemioterapia jest metodą uzupełniającą inne formy leczenia (np. mięsak Ewinga, rak jelita grubego, rak piersi, rak jajnika) oraz chemioniewyleczalnych, w leczeniu których chemioterapia paliatywna wydłuża życie i poprawia jego jakość (np. niedrobnokomórkowy rak płuca, szpiczak plazmocytowy, czerniak, rak trzustki, przełyku, żołądka oraz stadium uogólnione raka piersi, jelita grubego i jajnika).

Konsultacja: prof. dr hab. med. Jacek Jassem

4. Które stwierdzenia dotyczące zakrzepowo-zarostowego zapalenia naczyń są prawdziwe?

A. Występuje najczęściej u młodych mężczyzn palących tytoń

B. Zapalenie żył powierzchownych jest uważane za kliniczny wskaźnik aktywności choroby

C. Biopsja tętnicy z niedokrwionego obszaru nie stwarza niebezpieczeństwa amputacji kończyny

D. Wykonanie arteriografii jest konieczne do rozpoznania choroby

E. Wykazuje tendencję do samoistnej remisji w 45.-50. r.ż.

Wybierz zestaw prawidłowych odpowiedzi:

1. ABE, 2. ACD, 3. ABCDE, 4. ABCD, 5. BDE

Zakrzepowo-zarostowe zapalenie naczyń (choroba Biirgera) jest chorobą zapalną o nieznanej etiologii, dotyczącą małych i średnich tętnic oraz żył kończyn. Występuje przeważnie u młodych mężczyzn palących tytoń. Do objawów klinicznych choroby należą: bóle, sinica i uczucie zimna dystalnych części kończyn, chromanie przestankowe dotyczące podeszwowej części stopy, wędrująca zakrzepica żylna oraz martwica lub owrzodzenia niedokrwienne palców stóp lub rąk. Zapalenie żył powierzchownych, uważane za kliniczny wskaźnik aktywności choroby, występuje u 40% chorych, zwykle na stopach i podudziach. Arteriografia nie jest konieczna do rozpoznania choroby. Materiałem do badania histologicznego są zmienione zapalnie żyły powierzchowne, pobierane jedynie w przypadkach wątpliwych. Biopsja tętnic z niedokrwionych obszarów jest przeciwwskazana, gdyż stwarza zbyt duże ryzyko amputacji kończyny. Najważniejszym elementem leczenia jest zaprzestanie palenia tytoniu. Stosuje się również kwas acetylosalicylowy i wlewy prostaglandyny E₁ (alprostadyl). Odsetek chorych, u których konieczna jest amputacja, sięga 30%. Rokowanie co do życia jest dobre, a choroba ma tendencję do samoistnego wygasania w 45.-50. r.ż.

Konsultacja: prof. dr hab. med. Tomasz Pasierski

5. Najważniejszym czynnikiem ryzyka wystąpienia zespołu obturacyjnego bezdechu we śnie jest:

1. Palenie tytoniu