Możliwe powikłania to:

• Uszkodzenie tkanki płucnej

• Uszkodzenie pęczka naczyniowo-nerwowego międzyżebrowego

• Krwawienie do jamy opłucnej

• Odma podskórna, szczególnie jeśli cięcie skóry znajduje się na tym samym poziomie, co wejście do opłucnej

• W przypadku zbyt niskiego miejsca wprowadzenia drenu może dojść do uszkodzenia przepony oraz narządów znajdujących się pod przeponą (wątroby, śledziony, żołądka, jelit).

Dren opłucnowy usuwa się 2-3 dni po ustaniu przecieku powietrza przez dren po 24-godzinnym jego zaciśnięciu i kontroli radiologicznej oraz 3-4 dni po ustaniu wypływu treści płynnej z opłucnej również pod kontrolą radiologiczną.

Diagnostyczne i/lub odbarczające nakłucie jamy opłucnej

Rycina 8. Diagnostyczne i/lub odbarczające nakłucie jamy opłucnej. Ciągła aspiracja w trakcie wprowadzania igły do międzyżebrza dla potwierdzenia osiągnięcia właściwej przestrzeni (zaaspirowanie powietrza lub płynu w momencie wejścia do jamy opłucnej).

Badanie polega na wprowadzeniu igły przez powłoki ściany klatki piersiowej do jamy opłucnej w celu uzyskania płynu, który następnie będzie poddany dalszym badaniom diagnostycznym – biochemicznym, cytologicznym, mikrobiologicznym i innym. Nakłucie jamy opłucnej musi być poprzedzone badaniem radiologicznym lub ultrasonograficznym. Czasami nakłucie diagnostyczne połączone jest z jednoczesnym odbarczeniem jamy opłucnej, kiedy nie ma wskazań do założenia drenażu jamy opłucnej.

Podczas nakłucia chory powinien znajdować się w pozycji siedzącej lub półsiedzącej w łóżku z uniesieniem górnej połowy tułowia oraz uniesieniem rąk do przodu lub do góry. Skórę odkaża się środkiem antyseptycznym. Miejsce planowanego nakłucia identyfikuje się za pomocą USG, jeśli jest taka możliwość. Najczęściej jest to V lub VI międzyżebrze w linii pachowej środkowej lub linii pachowej tylnej. Następnie miejsce nakłucia znieczula się 1% roztworem lidokainy. Wkłucie odbywa się na wysokości górnej krawędzi żebra. Wykonuje się je kaniulą z mandrynem usuwanym po przejściu przez skórę. Po usunięciu mandrynu do igły podłącza się strzykawkę (bezpośrednio lub przez kranik trójdrożny). Dalsze wprowadzanie igły wykonuje się z wytworzeniem podciśnienia w strzykawce przez odciąganie jej tłoka w sposób ciągły. W momencie przebicia opłucnej w strzykawce pojawia się płyn, który pobiera się do badania (ryc. 8). Kranik trójdrożny służy wówczas do zamykania łączności z opłucną na czas podłączania kolejnych strzykawek do pobierania płynu i zapobiega tym samym zaciągnięciu powietrza do jamy opłucnej.