Podsumowanie

Dzieci są optymalnymi kandydatami do immunoterapii alergenowej, która jest obecnie uznawana za jedyną możliwość przyczynowego leczenia chorób atopowych układu oddechowego. Kliniczne wskazania do AIT obejmują okresowy lub przewlekły alergiczny nieżyt nosa i spojówek, w tym miejscowy alergiczny nieżyt nosa, w stopniu od umiarkowanego do ciężkiego oraz astmę atopową epizodyczną i przewlekłą od lekkiej do umiarkowanej (najczęściej z towarzyszącym alergicznym nieżytem nosa). Metoda ta u chorych potencjalnie zmienia naturalny przebieg choroby, łagodząc jej objawy, zmniejszając zapotrzebowanie na leki objawowe i poprawiając jakość życia. Wykazano skuteczność 3-letniego leczenia za pomocą AIT u dzieci z klinicznie istotną alergią na roztocze kurzu domowego, pyłek traw, żyta i pyłek drzew. Mechanizm działania AIT wiąże się z indukcją tolerancji immunologicznej i z działaniem przeciwzapalnym. Lek w postaci naturalnego ekstraktu alergenowego, dépôt lub w formie alergoidu może być podawany według zaleceń producenta drogą podskórną lub podjęzykową (dotyczy tylko naturalnego ekstraktu alergenowego). Optymalnie preparat powinien charakteryzować się małą alergogennością (wpływ na objawy niepożądane) przy dużej immunogenności (wpływ na skuteczność leczenia). Dodatkowym warunkiem rozpoczęcia AIT jest wykluczenie bezwzględnych przeciwwskazań do leczenia, do których poza ciężkimi przewlekłymi chorobami należy wiek dziecka – za dolną granicę przyjmuje się 5 r.ż. Ponieważ AIT jest procedurą podwyższonego ryzyka, muszą być spełnione wszelkie wymogi formalne (odpowiednie wyposażenie placówki, fachowość personelu medycznego posiadającego kwalifikacje do prowadzenia AIT) zapewniające bezpieczeństwo leczenia. Niezbędna jest zgoda pacjenta i jego opiekunów.

Przy spełnieniu powyższych wymogów AIT jest procedurą bezpieczną, a ryzyko działań niepożądanych się zmniejsza, choć nie znika całkowicie, dlatego zawsze trzeba być przygotowanym do interwencji na wypadek wystąpienia anafilaksji.

Do góry