Przeglądasz archiwalną treść publikacji „Pediatria. Padaczka i inne zaburzenia napadowe u dzieci” Zamów najnowsze wydanie
Podyplomie logo dark

Co to jest stan padaczkowy

Dorota Domańska-Pakieła

Wstęp

Stan padaczkowy to według definicji napad lub napady trwające dłużej niż 30 minut, pomiędzy którymi pacjent nie odzyskuje świadomości lub w zapisie elektroencefalograficznym (EEG) utrzymuje się bioelektryczna czynność napadowa.

Uzgodniono, że czas trwania stanu padaczkowego wynosi ponad 30 minut, choć są opinie, że w przypadku drgawkowego stanu padaczkowego jest to 5-10 minut.

Terminologia i klasyfikacja

Międzynarodowa Liga Przeciwpadaczkowa (ILAE) wyróżnia dwie główne kategorie stanu padaczkowego:

  • stan padaczkowy napadów uogólnionych
  • stan padaczkowy napadów częściowych.


Termin „niedrgawkowy stan padaczkowy” jest używany na określenie różnych sytuacji, kiedy rejestruje się przedłużoną elektroencefalograficzną aktywność padaczkową przy obecności niedrgawkowych objawów klinicznych.

Niedrgawkowy stan padaczkowy należy rozumieć jako formę odpowiedzi mózgu, zależną od stopnia dojrzałości (wiek), zespołu padaczkowego i anatomicznej lokalizacji aktywności ogniska padaczkowego. Aktywność bioelektryczna może przyjmować różne postaci. Termin ten jest nieprecyzyjny i może dotyczyć zarówno napadów częściowych (stan padaczkowy napadów limbicznych), jak i uogólnionych (stan padaczkowy napadów nieświadomości). Elementy drgawkowe, głównie mioklonie (mioklonie powiek i perioralne), mogą towarzyszyć niedrgawkowym stanom padaczkowym.

Shorvon wyróżnia kilka typów niedrgawkowego stanu padaczkowego w zależności od wieku. Ich klasyfikację przedstawia tabela 1.

Okres noworodkowy i niemowlęcy

W okresie noworodkowym i niemowlęcym w przebiegu encefalopatii występują trwające różnie długo niedgrawkowe stany padaczkowe. Przykładami mogą być zespół Westa z obecnością hipsarytmii w zapisie EEG czy trwające od kilku godzin do kilku dni stany zaburzeń świadomości (obtundation state) w zespole Dravet.

Okres dziecięcy

W okresie dziecięcym w zespole Panayiotopoulosa występują stany padaczkowe objawów autonomicznych. Innym przykładem może być zespół Landaua-Kleffnera czy bioelektryczny stan padaczkowy z ciągłymi wyładowaniami we śnie wolnofalowym. W zespole Lennoxa-Gastauta obserwowane są stany padaczkowe nietypowych napadów nieświadomości czy tonicznych. W idiopatycznej padaczce z napadami nieświadomości możemy obserwować stan padaczkowy typowych napadów nieświadomości.