Badanie ARISTOTLE: apiksaban skuteczny niezależnie od czynności nerek
• analiza retrospektywna
Hohnloser SH, Hijazi Z, Thomas L, et al. Efficacy of apixaban when compared with warfarin in relation to renal function in patients with atrial fibrillation: insights from the ARISTOTLE trial. Eur Heart J (2012); doi:10.1093/eurheartj/ehs274.
W grupie pacjentów z migotaniem przedsionków upośledzenie czynności nerek wiąże się ze zwiększonym ryzykiem krwawień i incydentów sercowo-naczyniowych. Leczenie apiksabanem w porównaniu z warfaryną wiąże się z mniejszym ryzykiem udaru, zgonu i poważnych krwawień. Efekt ten jest niezależny od czynności nerek, wydaje się jednak, że największą redukcję częstości poważnych krwawień można uzyskać za pomocą apiksabanu w grupie pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
Badanie WOSCOPS (West of Scotland Coronary Prevention Study) po 15 latach
• analiza retrospektywna
Welsh P, Doolin O, Willeit P, et al. N-terminal pro-B-type natriuretic peptide and the prediction of primary cardiovascular events: results from 15-year follow-up of WOSCOPS. Eur Heart J (2012); doi:10.1093/eurheartj/ehs239.
NT-pro-BNP jest czynnikiem ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych u mężczyzn bez objawów choroby wieńcowej i bez udaru w wywiadzie, i wydaje się silnie korelować z ryzykiem incydentów zakończonych zgonem.
Pełny blok prawej odnogi pęczka Hisa czynnikiem ryzyka
• badanie kohortowe • n=18 441
Bussink BE, Holst AG, Jespersen L, et al. Right bundle branch block: prevalence, risk factors, and outcome in the general population: results from the Copenhagen City Heart Study. Eur Heart J (2012); doi:10.1093/eurheartj/ehs291
Obserwowano uczestników Copen-hagen City Heart Study, u których nie stwierdzono zawału mięśnia sercowego, niewydolności serca ani bloku lewej odnogi pęczka Hisa. Pełny lub niepełny blok prawej odnogi pęczka Hisa odnotowywano 2-3-krotnie częściej u mężczyzn niż u kobiet. Pełny blok prawej odnogi pęczka Hisa wiązał się ze zwiększonym ryzykiem sercowo-naczyniowym i umieralnością ogólną, blok niepełny – nie.
Kolejny dowód na paradoks otyłości
• analiza retrospektywna • n=64 436