Morfina

Podawanie morfiny w paliatywnym leczeniu schyłkowej duszności w bardzo ciężkiej POChP jest uzasadnione.

Rehabilitacja oddechowa

Rehabilitacja oddechowa przynosi wiele dobroczynnych efektów. Najważniejsze z nich to zmniejszenie objawów choroby, poprawa jakości życia oraz zwiększenie wydolności wysiłkowej. Powinna być zalecana każdemu choremu na POChP z dusznością wysiłkową. Minimalny czas rehabilitacji oddechowej to 6 tygodni. Nawet jednorazowy udział w programie rehabilitacji oddechowej jest skuteczny. Przy braku możliwości skierowania chorego na program refundowany przez NFZ powinno zalecać się aktywność fizyczną w postaci np. codziennego spaceru 20 min dziennie.

Small 8985

Tabela 9. Farmakoterapia zespołu zależności od nikotyny

Leczenie uzależnienia od nikotyny

Nikotynowa terapia zastępcza w każdej postaci (gumy z nikotyną do żucia, plastry z nikotyną, tabletki podjęzykowe) skutecznie wydłuża okres abstynencji. Przeciwwskazania do tego typu terapii obejmują niestabilną chorobę wieńcową, istotne zaburzenia rytmu serca, nieleczoną chorobę wrzodową żołądka, niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego lub udar. Kwaśne napoje (kawa, soki owocowe) zwiększają wchłanianie nikotyny z przewodu pokarmowego.

Leki pierwszego wyboru w uzależnieniu od tytoniu obejmują wareniklinę, bupropion i cytyzynę (tab. 9).

Tlenoterapia

Długotrwałe podawanie tlenu (>15 h/24 h) jest wskazane u chorych z przewlekłą niewydolnością oddechową objawiającą się zaburzeniami gazometrycznymi zmierzonymi 2 razy w ciągu 3 tygodni w spoczynku w stabilnym okresie choroby. Pacjenci muszą spełniać następujące kryteria gazometryczne:

  • pO2 ≤55 mmHg (odpowiada to saturacji ≤88%)
  • pO2 55-60 mmHg (odpowiada to saturacji ≤88%) oraz nadciśnienie płucne, obrzęki obwodowe sugerujące prawokomorową niewydolność serca lub policytemia (hematokryt >55%)
Do góry