Kon­sul­ta­cja: prof. dr hab. med. Ja­cek Jas­sem

5. Prze­ciw­wska­za­niem do wy­ko­na­nia biop­sji ner­ki nie jest:

☐1. Brak jed­nej ner­ki

☐2. Wie­lo­tor­bie­lo­wa­tość ne­rek

☐3. Ro­po­ner­cze

☐4. Upo­śle­dze­nie czyn­no­ści ner­ki prze­szcze­pio­nej

☐5. Cięż­ka ska­za krwo­tocz­na

Ba­da­nie biop­ta­tu ner­ki mo­że do­star­czyć istot­nych in­for­ma­cji do­ty­czą­cych roz­po­zna­nia ne­fro­pa­tii, jej prze­bie­gu oraz oce­ny sto­so­wa­ne­go le­cze­nia. Wska­za­nia­mi do wy­ko­na­nia biop­sji ner­ki są: prze­wle­ka­ją­ca się ostra nie­wy­dol­ność ne­rek, izo­lo­wa­ny biał­ko­mocz o nie­ja­snej etio­lo­gii, ze­spół ner­czy­co­wy o trud­nej do usta­le­nia przy­czy­nie lub opor­ny na sto­so­wa­ne le­cze­nie im­mu­no­su­pre­syj­ne, dys­mor­ficz­ny krwio­mocz trwa­ły lub epi­zo­dycz­ny o nie­ja­snej etio­lo­gii, po­dej­rze­nie ne­fro­pa­tii w prze­bie­gu cho­rób ukła­do­wych. Biop­sja ner­ki jest rów­nież ko­niecz­na w przy­pad­ku upo­śle­dze­nia czyn­no­ści ner­ki prze­szcze­pio­nej. Prze­ciw­wska­za­nia­mi do wy­ko­na­nia biop­sji ner­ki są wszyst­kie sta­ny cho­ro­bo­we wy­mie­nio­ne w po­zo­sta­łych dys­trak­to­rach, a tak­że brak współ­pra­cy z cho­rym, brak zgo­dy cho­re­go, cięż­kie nad­ci­śnie­nie tęt­ni­cze krwi, zmia­ny rop­ne ne­rek lub tka­nek je ota­cza­ją­cych, wo­do­ner­cze, no­wo­two­ry ne­rek oraz licz­ne tęt­nia­ki tęt­nic ner­ko­wych. Nie­do­krwi­stość znacz­ne­go stop­nia, któ­rą moż­na wy­rów­nać przed za­bie­giem, sta­no­wi prze­ciw­wska­za­nie względ­ne.

Kon­sul­ta­cja: prof. dr hab. med. Mi­chał My­śli­wiec

6. Swo­istą od­trut­ką sto­so­wa­ną w le­cze­niu ostrych za­truć cy­jan­ka­mi jest:

☐1. N­-ace­ty­lo­cy­ste­ina

☐2. Wer­se­nian wap­nio­wo­-di­so­do­wy

☐3. Błę­kit me­ty­le­no­wy

☐4. Me­tio­ni­na

☐5. Hy­drok­so­ko­ba­la­mi­na

W przy­pad­ku wziew­ne­go za­tru­cia cy­jan­ka­mi w pierw­szej ko­lej­no­ści na­le­ży wy­nieść cho­re­go ze stre­fy ska­że­nia (trze­ba przy tym pa­mię­tać o od­po­wied­nich środ­kach ochro­ny in­dy­wi­du­al­nej), a na­stęp­nie za­sto­so­wać 100% tlen do od­dy­cha­nia. Je­śli od za­tru­cia do­ust­ne­go nie upły­nę­ła go­dzi­na i nie ma prze­ciw­wska­zań do pod­ję­cia de­kon­ta­mi­na­cji prze­wo­du po­kar­mo­we­go, moż­na roz­wa­żyć płu­ka­nie żo­łąd­ka za po­mo­cą nie­wiel­kich ilo­ści wo­dy. Na­le­ży pa­mię­tać, że płu­ka­nie żo­łąd­ka nie mo­że opóź­nić za­sto­so­wa­nia swo­istych od­tru­tek. Jak naj­szyb­ciej na­le­ży po­dać hy­drok­so­ko­ba­la­mi­nę w po­cząt­ko­wej daw­ce 5,0 g do­żyl­nie. In­ne od­trut­ki sto­so­wa­ne w za­tru­ciu cy­jan­ka­mi to azo­tyn amy­lu do wdy­cha­nia przez 20-30 s/min, na­stęp­nie azo­tyn so­du po­da­wa­ny do­żyl­nie i tio­siar­czan so­du rów­nież po­da­wa­ny do­żyl­nie. Waż­ne jest, aby te trzy wy­żej wy­mie­nio­ne le­ki po­da­wać łącz­nie i w od­po­wied­niej ko­lej­no­ści. Za­sto­so­wa­nie tyl­ko azo­ty­nu amy­lu i azo­ty­nu so­do­we­go, bez na­stę­po­we­go po­da­nia tio­siar­cza­nu so­du, jest nie­sku­tecz­ne, a na­wet mo­że szko­dzić. Wer­se­nian di­ko­bal­to­wy mo­że być sto­so­wa­ny tyl­ko w wa­run­kach szpi­tal­nych. Me­to­dy przy­spie­szo­nej eli­mi­na­cji tru­cizn nie są sku­tecz­ne. N­-ace­ty­lo­cy­ste­ina i me­tio­ni­na są od­trut­ka­mi w za­tru­ciu pa­ra­ce­ta­mo­lem. Błę­kit me­ty­le­no­wy znaj­du­je za­sto­so­wa­nie w me­the­mo­glo­bi­ne­mii, a wer­se­nian wap­nio­wo­-di­so­do­wy w za­tru­ciach me­ta­la­mi cięż­ki­mi.

Kon­sul­ta­cja: dr n. med. Piotr Bur­da, kon­sul­tant kra­jo­wy w dzie­dzi­nie tok­sy­ko­lo­gii kli­nicz­nej

7. Któ­re z po­niż­szych nie­pra­wi­dło­wo­ści w ba­da­niach la­bo­ra­to­ryj­nych są za­zwy­czaj spo­ty­ka­ne w nie­do­krwi­sto­ści cho­rób prze­wle­kłych?

A. Przy­spie­szo­ne OB

B. Zwięk­szo­ne stę­że­nie trans­fe­ry­ny w su­ro­wi­cy