☐2. Uczu­le­nia na jad osy w po­rów­na­niu z uczu­le­niem na jad pszczo­ły miod­nej

☐3. Współ­ist­nie­nia ato­pii

☐4. Cho­rych z cięż­ką re­ak­cją ogól­no­ustro­jo­wą przed VIT

☐5. Wszyst­kie od­po­wie­dzi są po­praw­ne

Ry­zy­ko na­wro­tów re­ak­cji ogól­no­ustro­jo­wej po za­koń­cze­niu im­mu­no­te­ra­pii swo­istej na jad jest zwięk­szo­ne w przy­pad­ku: do­ro­słych w po­rów­na­niu z dzieć­mi, uczu­le­nia na jad pszczo­ły miod­nej w po­rów­na­niu z uczu­le­niem na jad osy, cho­rych z cięż­ką re­ak­cją ogól­no­ustro­jo­wą przed VIT, cho­rych z re­ak­cją ogól­no­ustro­jo­wą w trak­cie le­cze­nia VIT (po po­da­niu szcze­pion­ki lub po­now­nym użą­dle­niu), 3-let­nie­go le­cze­nia VIT w po­rów­na­niu z le­cze­niem 5­-let­nim, zwięk­szo­ne­go stę­że­nia tryp­ta­zy w su­ro­wi­cy, ma­sto­cy­to­zy i sil­nie do­dat­nich wy­ni­ków te­stów skór­nych w chwi­li za­koń­cze­nia VIT. Ry­zy­ko na­wro­tów nie ma związ­ku z płcią, współ­ist­nie­niem ato­pii oraz obec­no­ścią swo­istych IgE i IgG dla ja­du owa­dów w chwi­li za­koń­cze­nia VIT. Ujem­ny wy­nik te­stu śród­skór­ne­go ze stę­że­niem ja­du 1 µg/ml w po­łą­cze­niu z nie­obec­no­ścią swo­istych dla ja­du prze­ciw­ciał IgE jest zwią­za­ny ze zna­mien­nie mniej­szym ry­zy­kiem na­wro­tów.

Kon­sul­ta­cja: prof. dr hab. med. An­na Bo­dzen­ta­-Łu­ka­szyk i prof. dr hab. med. Bar­ba­ra Ro­ga­la

10. Któ­re stwier­dze­nia do­ty­czą­ce ży­wie­nia en­te­ral­ne­go w cho­ro­bach no­wo­two­ro­wych są praw­dzi­we?

A. Le­cze­nie ży­wie­nio­we po­win­no być wdro­żo­ne, gdy prze­wi­dy­wa­na prze­rwa w przyj­mo­wa­niu po­kar­mów przez cho­re­go wy­no­si >7 dni

B. W trak­cie che­mio­te­ra­pii na­le­ży ru­ty­no­wo sto­so­wać ży­wie­nie en­te­ral­ne

C. Wpływ le­cze­nia ży­wie­nio­we­go na wzrost i pro­gre­sję no­wo­two­ru zo­stał udo­wod­nio­ny w wie­lu ba­da­niach kli­nicz­nych

D. Ży­wie­nie en­te­ral­ne po­win­no być kon­ty­nu­owa­ne do­pó­ty, do­pó­ki nie roz­po­czę­ła się jesz­cze fa­za umie­ra­nia cho­re­go

E. U cho­rych na no­wo­two­ry pod­da­wa­nych du­żym ope­ra­cjom w ob­rę­bie ja­my brzusz­nej nie za­le­ca się przed­ope­ra­cyj­ne­go ży­wie­nia en­te­ral­ne­go, je­śli ich stan od­ży­wie­nia jest do­bry

Wy­bierz ze­staw pra­wi­dło­wych od­po­wie­dzi:

☐1. ABC­DE, ☐2. AB­DE, ☐3. BCD, ☐4. BE, ☐5. AD

Le­cze­nie ży­wie­nio­we u cho­rych na no­wo­twór na­le­ży roz­po­cząć w przy­pad­ku stwier­dze­nia nie­do­ży­wie­nia bądź gdy prze­wi­dy­wa­na prze­rwa w przyj­mo­wa­niu po­kar­mów wy­no­si >7 dni lub gdy spo­dzie­wa­na jest nie­do­sta­tecz­na po­daż po­kar­mów przez >10 dni. Nie ma żad­nych wia­ry­god­nych da­nych na to, że sto­so­wa­nie ży­wie­nia en­te­ral­ne­go wpły­wa na wzrost i pro­gre­sję no­wo­two­ru. Nie uwa­ża się, aby ru­ty­no­we sto­so­wa­nie ży­wie­nia en­te­ral­ne­go w trak­cie che­mio­te­ra­pii by­ło ko­rzyst­ne, gdyż nie ma ono wpły­wu na od­po­wiedź no­wo­two­ru na ta­kie le­cze­nie ani na je­go dzia­ła­nia nie­po­żą­da­ne. Wszy­scy cho­rzy na no­wo­twór, nie­za­leż­nie od ich sta­nu od­ży­wie­nia, po­win­ni otrzy­mać ży­wie­nie en­te­ral­ne przez 5-7 dni przed pla­no­wa­nym du­żym za­bie­giem ope­ra­cyj­nym w ob­rę­bie ja­my brzusz­nej. Ży­wie­nie en­te­ral­ne na­le­ży pro­wa­dzić do­pó­ty, do­pó­ki cho­ry wy­ra­ża zgo­dę na ta­kie po­stę­po­wa­nie i do­pó­ki nie roz­po­czę­ła się jesz­cze fa­za umie­ra­nia.

Kon­sul­ta­cja: prof. dr hab. med. Ce­za­ry Szczy­lik