Egzamin z interny

Egzamin z interny
repetytorium nie tylko dla zdających

Pytania i komentarze opracował: lek. Przemysław Życiński

Klinika Chorób Wewnętrznych, Autoimmunologicznych i Metabolicznych, Samodzielny Publiczny Centralny Szpital Kliniczny ŚUM, Katowice

Dobre przygotowanie się do egzaminu specjalizacyjnego z tak obszernego działu medycyny, jakim są choroby wewnętrzne, jest zadaniem trudnym. Na egzaminach zdarzają się pytania dotyczące zagadnień, w przypadku których konieczna jest znajomość najnowszych publikacji, gdyż wiedza podręcznikowa nie daje pewności wyboru prawidłowej odpowiedzi. Ważne jest jednak nie tylko przyswajanie stale aktualizowanej wiedzy, lecz także umiejętność rozwiązywania testów. Chcąc pomóc czytelnikom w dobrym przygotowaniu się do sprawdzianu, co miesiąc publikujemy pytania testowe, których forma jest bardzo zbliżona do pytań egzaminacyjnych. Przy każdym z pytań zamieszczamy konsultowany przez wybitnego specjalistę opis, który powinien pozwolić na znalezienie prawidłowej odpowiedzi. Zagadnienia, do których ułożone są pytania, zostały nadesłane przez czytelników. Propozycje kolejnych tematów, które zdaniem Państwa warto zamieścić w repetytorium, prosimy nadsyłać na adres: repetytorium@medical-tribune.pl


1. W leczeniu farmakologicznym mało aktywnej choroby Leśniowskiego i Crohna ograniczonej do okolicy krętniczo-kątniczej preferowanym lekiem jest:

1. Mesalazyna

2. Budezonid

3. Metronidazol

4. Azatiopryna

5. Prednizolon


U chorych na mało aktywną chorobę Leśniowskiego i Crohna ograniczoną do okolicy krętniczo-kątniczej nie rekomenduje się stosowania mesalazyny, gdyż wykazano jedynie niewielką korzyść z jej podawania w porównaniu z placebo. Nie zaleca się również stosowania leków przeciwbakteryjnych (metronidazolu, cyprofloksacyny), a uzasadnieniem takiego stanowiska są częste objawy niepożądane i trudności w stosowaniu leczenia. Lekiem z wyboru jest budezonid w dawce 9 mg/24h. Udowodniono, że jest on skuteczniejszy niż placebo i mesalazyna w dawce 4 g/24h, a jego stosowanie doprowadza do remisji u ponad połowy chorych w ciągu 8-10 tygodni leczenia. Budezonid jest preferowany w stosunku do prednizolonu, ponieważ powoduje mniej działań niepożądanych, choć wykazano, że jest nieco mniej skuteczny. Pod względem działań niepożądanych związanych z kortykoterapią budezonid nie różni się jednak od placebo i powoduje ich mniej niż prednizolon. Zastosowanie azatiopryny jest wskazane w fazie nawrotu choroby o dużej aktywności. U niektórych chorych z łagodnymi objawami można nie stosować leczenia.

Konsultacja: prof. dr hab. med. Andrzej Dąbrowski

2. Całkowite stężenie immunoglobuliny klasy E w surowicy może być zwiększone w przypadku:

1. Choroby Hodgkina

2. Alkoholowej marskości wątroby

3. Mononukleozy zakaźnej

4. Alergicznej aspergilozy oskrzelowo-płucnej

5. Wszystkie odpowiedzi są poprawne


Immunoglobuliny klasy E (IgE) biorą udział w odpowiedzi immunologicznej ustroju na infestację pasożytniczą. Odgrywają również podstawową rolę w reakcjach alergicznych, co zależy od ich związania się z receptorem dla IgE o wysokim powinowactwie na błonie komórkowej mastocytów i bazofilów u osób, które wytwarzają swoiste IgE w odpowiedzi na kontakt z alergenem. Wśród przyczyn zwiększonego całkowitego stężenia IgE w surowicy należy wymienić: infestacje pasożytnicze, atopię, pęcherzycę, niektóre wrodzone niedobory odporności u dzieci, alergiczną aspergilozę oskrzelowo-płucną, mononukleozę zakaźną, polekowe śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy, niektóre choroby limfoproliferacyjne (szpiczak IgE, choroba Hodgkina) i alkoholową marskość wątroby. Jej oznaczenie ma niewielką wartość w rozpoznawaniu chorób alergicznych, ponieważ prawidłowe całkowite stężenie IgE nie wyklucza alergii.


Konsultacja: prof. dr hab. med. Piotr Kuna

3. Do dużych kryteriów diagnostycznych szpiczaka plazmocytowego należą:

A. Obecność plazmocytów w biopsji tkankowej

B. Ogniska osteolityczne w kościach

Do góry