Wybierz zestaw prawidłowych odpowiedzi:

1. AB, 2. ABE, 3. ADE, 4. BCD, 5. ABCDE

Kardiologiczny zespół X jest odmianą choroby niedokrwiennej serca, której charakterystycznymi cechami są: dolegliwości bólowe w klatce piersiowej, obniżenie odcinków ST w elektrokardiograficznej próbie wysiłkowej i prawidłowy obraz tętnic wieńcowych lub nieistotne zwężenia w koronarografii. Zespół ten najczęściej występuje u kobiet w okresie pomenopauzalnym i często jest utożsamiany z dławicą drobnych naczyń wieńcowych, która wynika z dysfunkcji śródbłonka. Pacjenci mają cechy niedokrwienia w próbie wysiłkowej lub testach radioizotopowych. W leczeniu zespołu, które ma na celu zmniejszenie dolegliwości bólowych, stosuje się azotany, β-adrenolityki i antagonistów wapnia. Należy również wdrożyć działania prewencyjne ukierunkowane na zmniejszenie czynników ryzyka sercowo-naczyniowego. Rokowanie odnośnie przeżycia jest dobre, ale dolegliwości są uporczywe, utrzymują się latami i pogarszają jakość życia. W wieloletniej obserwacji nie dochodzi do rozwoju niewydolności serca, a zawały serca zdarzają się wyjątkowo rzadko.

Konsultacja: prof. dr hab. med. Jarosław Kasprzak

10. Preferowanym lekiem hipotensyjnym u chorego z nadciśnieniem tętniczym i dną moczanową w wywiadzie powinien być:

1. Atenolol

2. Hydrochlorotiazyd

3. Losartan

4. Torasemid

5. Żaden z powyższych

Częstość występowania hiperurykemii w leczonym nadciśnieniu tętniczym jest duża i wynosi 30-58%. Diuretyki tiazydowe i rzadziej pętlowe zwiększają stężenie kwasu moczowego w surowicy. Leki β-adrenolityczne powodują zwiększenie stężenia kwasu moczowego w surowicy niezależnie od stopnia kardioselektywności preparatu. Efekt ten jest jednak słabszy niż w przypadku diuretyków i może zanikać w trakcie przewlekłego leczenia. Antagoniści wapnia wykazują jedynie nieistotną tendencję do zmniejszania urykemii. Inhibitory ACE zmniejszają stężenie kwasu moczowego w surowicy, co wiąże się ze zwiększeniem jego klirensu nerkowego. Lekiem hipotensyjnym zmniejszającym stężenie kwasu moczowego w surowicy i zwiększającym jego wydalanie nerkowe jest losartan, który dzięki swojej specyficznej budowie jest jedynym sartanem, który wykazuje powyższe działanie. W związku z tym preferowanym lekiem hipotensyjnym u chorych na nadciśnienie tętnicze z dną moczanową w wywiadzie powinien być losartan lub inhibitor ACE. Diuretyki tiazydowe (w tym również indapamid) nie powinny być stosowane, natomiast diuretyki pętlowe i β-adrenolityki mogą być stosowane jedynie w przypadku istnienia bezwzględnych wskazań.

Konsultacja: prof. dr hab. med. Tomasz Grodzicki