Dlaczego wyniki leczenia IFI nie są optymalne

Wpływa na to szereg czynników:

  • rosnąca proporcja pacjentów wysokiego ryzyka,
  • rosnąca proporcja skomplikowanych procedur medycznych,
  • trudności w precyzyjnej wczesnej diagnostyce,
  • opóźnione zastosowanie leków przeciwgrzybiczych,
  • ograniczone środki przeznaczone na kosztowną terapię przeciwgrzybiczą,
  • brak nowych leków.

Należy mieć również świadomość, że poprawa wyleczalności chorób nowotworowych doprowadza do wydłużenia życia pacjentów wysokiego ryzyka, otrzymujących długotrwałą terapię immunosupresyjną, bardziej intensywne leczenie drugiej i kolejnej linii, również z powodu nawrotów choroby nowotworowej. U tych pacjentów szczególnie zwiększa się ryzyko rozwoju IFI.

Jednak zastosowanie optymalnej terapii przeciwgrzybiczej też może być nieskuteczne u pacjentów onkologicznych. Pomimo postępu w wyleczalności IFI u pacjentów z chorobami nowotworowymi, ciągle znaczny odsetek inwazyjnych zakażeń grzybiczych kończy się zgonem. Przyczyny niepowodzeń terapii przeciwgrzybiczej u dzieci z chorobami nowotworowymi i poddawanych przeszczepieniu komórek krwiotwórczych obejmują: występowanie zakażeń mieszanych (ocenia się, że w przypadku zakażenia Aspergillus, jednocześnie w 30-50 proc. przypadków współistnieje zakażenie Mucor), przedłużoną neutropenię, równoczesne stosowanie leków immunosupresyjnych,[15] rozwijającą się lekooporność patogenów grzybiczych, a także zaburzenia farmakokinetyki i farmakodynamiki leków w organizmie pacjenta poddawanego terapii onkologicznej.

Do góry